Koniec pięknej ery. Damian Baliński poza Unią po ponad dwóch dekadach!

Mateusz Makuch 25 Listopada 2014, 16:30

Po latach startów do Damiana Balińskiego przylgnęła opinia solidnego ligowego wyrobnika. Unia Leszno zawsze mogła liczyć na określone zdobycze punktowe dorzucane do dorobku drużyny przez swojego wychowanka. Niemalże w przypadku każdego żużlowca przychodzi jednak taki moment w karierze, kiedy to ma swoje 5 minut. Taki czas w przypadku "Bally'ego" przypadł przede wszystkim na lata 2006 - 2008, z czego najlepszy był rok 2007. Wtedy także właśnie Baliński skończył 3. dekadę swojego życia.

Bardzo ważny moment finału DPŚ 2007. W 22. wyścigu Damian Baliński wywozi Nielsa Kristiana Iversena i buduje przewagę nad Duńczykami

Dusza wojownika

Lata mijały, a Damian Baliński pozostawał z Unią. Trwał z nią jak w książkowym małżeństwie - na dobre i na złe, stale ugruntowując swoje znaczenie w klubie z Leszna. Z biegiem czasu wykrystalizowała się również postawa na torze "Bally'ego". Zadziorna, agresywna, ambitna. Wychowanek leszczyńskiego klubu słynie z bezpardonowej jazdy, niekiedy na pograniczu faulu. Jedni za ten charakter na torze go pokochali, drudzy znienawidzili. Bez wątpienia jednak w pewnym momencie w Lesznie stał się postacią niezastąpioną, będącą obok Leigh Adamsa znakiem rozpoznawczym Unii.

Dla Damiana Balińskiego nigdy nie było straconych pozycji. Jeśli tylko sprzęt mu na to pozwala, odkręca manetkę gazu do oporu i goni rywala, który doskonale wie, że ma za sobą niczym rozjuszonego przez czerwoną płachtę byka. A taki byk potrafi nabić na swoje rogi, o czym niekiedy przekonywali się przeciwnicy Balińskiego. Przez swoje bardzo odważne ataki niektórzy kibice nadali mu przydomek żużlowego zabijaki. Trudno nie zgodzić się, że niektóre manewry "Balona" wyglądają na bezmyślne, ale my wolimy jednak określić go wojownikiem, gdyż musiałby być zdiagnozowanym szaleńcem, by doprowadzać do kolizji umyślnie. - Czasami rzeczywiście przeszarżuję, trochę przesadzę, pójdę o krok za daleko i kibice mają prawo tak mnie oceniać. Na pewno nigdy celowo żadnego rywala nie fauluję, owszem bywa, że jeżdżę za ostro, ale nigdy nie chcę nikomu zrobić krzywdy. Ogromna chęć zwycięstwa i adrenalina powodują, że czasami zdarza mi się pojechać zbyt twardo, i stąd takie opinie - powiedział Baliński w jednym z wywiadów na naszych łamach.