Z nieba do piekła, czyli nie tak miało być - podsumowanie sezonu 2014/2015 PGE Skry Bełchatów
Podobnie jak w przypadku innych drużyn, w których trzon stanowili mistrzowie świata lub reprezentanci krajów, które niemal do końca walczyły w mundialu, problemem bełchatowian było zmęczenie "materiału". Początkowo Mariusz Wlazły i Karol Kłos, prezentowali się naprawdę dobrze, nie mając większych kłopotów ze zdrowiem. Najpewniej wciąż byli na fali wznoszącej z formy, która pozostała po mistrzostwach świata. W czasem było jednak coraz gorzej.
Resovia poradziła sobie dzięki szerokiej ławce, w Bełchatowie tego zabrakło. Problemem były przede wszystkim kwestie zdrowotne. Michał Winiarski do samego końca zmagał się z kontuzjami, a nawet pomimo urazu łydki, walczył o brąz. Kiedy brakowało Wlazłego, Maciej Muzaj nie zawsze był w stanie go dobrze zastąpić -wtedy do walki stawał Nicolas Marechal. Wówczas na przyjęciu występować obok Facundo Conte musiał Wojciech Włodarczyk, który znacznie poprawił się względem wcześniejszego sezonu. Brakowało jednak stabilności, bo choć każdy zawodnik wnosił coś do zespołu, to nie był to ten kolektyw, który można było oglądać na plusligowych parkietach przed rokiem.
O ile w poprzednim sezonie i przynajmniej do końca fazy zasadniczej, Nicolas Uriarte nie miał sobie równych na rozegraniu, a rywale narzekali, że Argentyńczyk gra tak szybko, że ciężko odczytać jego zamiary, o tyle z czasem jego błyskotliwość w grze gdzieś się ulotniła. Tylko pojedynczymi akcjami z Conte, rozgrywający przypominał o swoim geniuszu. Podejmował złe decyzje, był znacznie mniej dokładny. Już w Berlinie podczas Final Four był cieniem samego siebie.
Okazało się jednak, że Aleksa Brdjović, który już drugi sezon głównie wchodził na zmiany zadaniowe (był wyższy od swojego kolegi), pilnie pracował na treningach. Serb nie był tak szybki jak Argentyńczyk, ale dobrze rozumiał się ze środkowymi, a najwyraźniej rywale nie byli na niego przygotowani, dzięki czemu w końców rozgrywek Brdjović wreszcie okazał się przydatny drużynie, mając ważny wkład w zdobycie ligowego brązu.
Trudno wskazać, w którym momencie w szeregach bełchatowskiej Skry coś się zepsuło. Nie można także jednoznacznie stwierdzić, kto lub co jest powodem porażek na wszystkich frontach. Faktem jednak jest zdobycie brązowego medalu, który wciąż daje nadzieję na występy w Lidze Mistrzów. Sukcesem jest także zakwalifikowanie się do Final Four Champions League, bo choć bełchatowianie wcześniej występowali w turnieju końcowym najważniejszych europejskich rozgrywek, tym razem awans wywalczyli drogą sportową.
Jedna z czterech najlepszych drużyn w Europie, jedna z trzech najlepszych drużyn w Polsce. Czy to sukces? Raczej nie, bo PGE Skra Bełchatów miała (i wciąż ma) ambicje, by być najlepszą.
Ważne słowa
Sezon 2013/2014 dla zawodników PGE Skry był bardzo dobry, jednak przez roszady w składzie, ekipa z dystansem podchodziła do kolejnego etapu zmagań. - Atmosfera powinna być taka sama, jeśli chodzi o grę, to zobaczymy. Walczymy od nowa z czystą kartą - powiedział Maciej Muzaj.
Lampka zapaliła się po zwycięstwie nad Lotosem, ale odniesionym w kiepskim stylu. - Jeśli chcemy kontynuować serię zwycięstw i dążyć do zdobywania kolejnych trofeów, musimy pracować nad naszą grą, poprawić błędy. Z reguły więcej jest do poprawy w grze, kiedy się odnosi porażki, a nie zwycięstwa. Porozmawiam z moimi zawodnikami, aby ten mecz potraktowali właśnie jako porażkę - powiedział Miguel Falasca.
Po ostatnim meczu PGE Skra Bełchatów odetchnęła z ulgą, udało się wywalczyć brąz
Kryzys pojawił się jednak po zakończeniu fazy zasadniczej, ale Mariusz Wlazły nie zamierzał usprawiedliwiać słabej postawy swojej i kolegów. - Nie chcę mówić o naszych problemach zdrowotnych czy innych dziwnych rzeczach, które nam się w tym sezonie przytrafiły, bo to nie ma sensu. Każdy ma problemy i tyle - skwitował kapitan PGE Skry.
Na treningach wszystko wychodziło, ale na boisku w trakcie meczu - już niekoniecznie. Jak to wyjaśnić? - To tylko pokazuje, jaką rolę w sporcie odgrywa pewność siebie i wiara we własne umiejętności. Jeżeli zostaje to zachwiane, to na przykładzie pierwszej partii w tym meczu, widzieliśmy jak proste piłki wpadały, choć w normalnych okolicznościach nie powinny - podsumował Michał Winiarski.
Według Miguela Falaski zespół najlepiej grał w styczniu i lutym. - Różnica jest taka, że jesienią wygrywaliśmy nawet grając tak sobie, bo byliśmy pewni siebie i swoich umiejętności. Potem graliśmy coraz lepiej, nasza skuteczność w ataku czy w bloku była bardzo wysoka. A potem wszystko się załamało - powiedział szkoleniowiec żółto-czarnych po porażce w Pucharze Polski. - Brakuje nam energii, ale bardziej właśnie energii mentalnej, entuzjazmu, umiejętności pełnego skoncentrowania się na spotkaniu. Półtora miesiąca temu moja drużyna straciła pewność siebie, a każda kolejna porażka tylko to nasilała - dodał.Idealnym podsumowaniem tego, co działo się w szeregach Skry, mogą być słowa Andrzeja Wrony po czwartym meczu walki o brąz. - W tym roku tak właśnie gramy i tak zaczynamy większość meczów. Nie potrafię powiedzieć, dlaczego tak się dzieje. Myślę, że te spotkania wyglądają teraz tak, jak cały nasz sezon, czyli nasza gra bardzo faluje. Musimy się bardzo długo wprowadzać w mecz, czasami nam się to uda, a czasami w ogóle nam to nie wychodzi i przegrywamy szybko - wyjaśnił środkowy.
Co dalej?
Zmiany, jak zawsze, są nieuniknione. Z zespołem pożegnał się po słabym sezonie Ferdinand Tille, który wraca do ligi niemieckiej, bowiem bardzo zależy mu na skończeniu studiów. Libero w trakcie sezonu jeździł do kraju, by zdawać kolejne egzaminy. Do Cuprum Lubin przeniósł się Wojciech Włodarczyk, a rosyjski kierunek obrał Aleksa Brdjović. W przyszłym sezonie na pewno w Skrze występować nie będzie także Maciej Muzaj.
Włodarze wierzą wciąż w skład, który przyczynił się do ósmego mistrzostwa Polski w historii i trzon nie ulegnie zmianie. Przedłużono umowy z najważniejszymi zawodnikami, a poszukiwani są siatkarze na pozycję przyjmującego, rozgrywającego, atakującego oraz libero. Pojawiają się medialne spekulacje na temat nowych nabytków ekipy Falaski, oficjalnie nie ma jeszcze żadnych potwierdzeń.
Liczby
Najmłodszy i najstarszy zawodnik: Kacper Piechocki (20) i Mariusz Wlazły (31)
Najwięcej rozegranych setów: Nicolas Uriarte (125)
Najwięcej zdobytych punktów: Facundo Conte (475)
Najwięcej asów serwisowych: Nicolas Marechal (58)
Najwięcej punktów zdobytych blokiem: Andrzej Wrona (68)
Najlepsze przyjęcie: Ferdinand Tille (35 proc.)
Średnia frekwencja na trybunach: 3 057 widzów
Opracowali: Dominika Pawlik i Marcin Olczyk
rbk17
Zgłoś komentarz
xavi
Zgłoś komentarz
