Żużel. Za Rafałem Okoniewskim 25 sezonów i grubo ponad 300 meczów ligowych. Jeździł dla 9 klubów

Tomasz Janiszewski 22 Listopada 2020, 08:45

WP SportoweFakty / Adrian Skorupski / Na zdjęciu: Rafał Okoniewski

• Żużel. Rafał Okoniewski kończy żużlową karierę! Utytułowany zawodnik postanowił zejść ze sceny

Jej początek przypadł na jazdę w będącej już w krajowej czołówce Polonii Piła. Spędził tam trzy pierwsze lata, by przenieść się na trzy kolejne do Pergo Gorzów. Był wyróżniającym się Polakiem w najwyższej lidze w kraju. W ciągu sześciu sezonów startów jako młodzieżowiec, zdobył aż 879 punktów, legitymując się średnią biegową 1,848 z tego okresu. Jak na zawodnika młodego, aspirującego i wciąż rozwijającego się, taki wynik budzi podziw.

Okoniewski lubił zmieniać kluby. Po wejściu w wiek seniora odszedł do klubu ojca, ale tam ścigał się tylko rok. Nigdzie nie spędził przynajmniej pięciu kolejnych sezonów. W Zielonej Górze (2003-2006), Rzeszowie (2010-2013) i Grudziądzu (2014-2017) spędził po cztery. W międzyczasie reprezentował ekipę z Bydgoszczy (2007-2008). Z wyjątkiem roku 2009, gdy znów był w Gorzowie, nigdy nie wracał do poprzednich pracodawców.

W ostatnim etapie kariery startował natomiast po jednym sezonie w pierwszoligowych zespołach z Piły, Łodzi i Ostrowa. Jazda Okoniewskiego na tym szczeblu była zrozumiała, bo na ekstraligowym coraz częściej miał problemy ze skuteczną jazdą. W trzech kampaniach w Grudziądzu ani razu nie dojechał pod względem średniej do wyniku 1,500 pkt/bieg.

Wśród najlepszych trzykrotnie za to przekraczał barierę 2,000. Miało to miejsce w Gorzowie (1999-2000) i Zielonej Górze (2003). W roku milenijnym zajął na liście klasyfikacyjnej Ekstraligi 9. miejsce (średnia 2,067), co - jak pokazała przyszłość - na zawsze pozostało jego najlepszym wynikiem. W I Lidze fantastyczny sezon zaliczył w 2014, gdy minimalnie lepszy był Jason Doyle (2,473). W sumie na ligowych torach odjechał grubo ponad 300 spotkań, zdobył ponad 3000 punktów, wygrał ponad pół tysiąca wyścigów.

Dlaczego kariera Okoniewskiego w pewnym momencie przestała rozwijać się tak, jak należało się tego spodziewać po pełnym sukcesów okresie juniorskim? Dwa złamania nogi jeszcze przed faktycznym startem sezonów 2004-2005 odbiły się na nim dużym piętnem. Najpierw stało się to podczas... turnieju piłki nożnej, drugi raz miał miejsce podczas Kryterium Asów. Dodatkowo w 2006 roku w wieku 50 lat nagle zmarł mu ojciec, który był dla niego najważniejszą osobą.

CZYTAJ WIĘCEJ: Huśtawka Lindbaecka. Nadzieja Szwedów z niedosytem w GP, ale za to z tytułami w DPŚ Debiuty zagranicznych klubów w polskiej lidze. Trans MF Landshut Devils poprzeczkę zawieszoną ma wysoko

KUP BILET NA 2024 ORLEN FIM Speedway Grand Prix of Poland - Warsaw -->>