Nie zamierzam zmieniać otoczenia w Polsce - rozmowa z Chrisem Holderem, żużlowcem Unibaksu Toruń

Mateusz Kędzierski 05 Września 2014, 16:57

Mateusz Kędzierski: Unibax Toruń nie zdołał awansować w tym sezonie do fazy play-off. W Polsce pozostał ci zatem tylko jeden mecz ligowy.

Chris Holder: Nie udało nam się awansować do play-offów, ale ja nie zamierzam jeszcze kończyć tego sezonu. Potrzeba mi więcej jazdy, więc na pewno wezmę udział w zawodach, które mi jeszcze zostały. Liczę na dobre występy i tak naprawdę myślami troszeczkę jestem już przy kolejnym sezonie. W tym roku nie szło po mojej myśli. Przed kilkoma miesiącami przytrafiła mi się poważna kontuzja (złamany nadgarstek - dop. red.). To trochę zrujnowało mój sezon. Sporo czasu zajęło mi dojście do pełni zdrowia. W ostatnim czasie zdobyłem dwucyfrowy rezultat podczas meczu ligowego w Polsce. Jest to mój pierwszy tak dobry wynik w tym roku i czuję ulgę. Nie poddaję się, tylko już teraz zaczynam ostre przygotowania do kolejnego sezonu.

Po tym fatalnym upadku przed rokiem (Chris Holder doznał urazu biodra, ramienia i pięty - dop. red.) wydawało się, że pech w końcu cię opuści.

- Po wyleczeniu kontuzji, jechałem tam całkiem dobrze, ale podczas kolejnych spotkań było pod górkę. Nie punktowałem na dobrym poziomie i byłem tym bardzo zaniepokojony. Mam nadzieję, że problemy już mam za sobą i końcówka tegorocznego sezonu będzie dla mnie udana.

Niestety tegoroczne kontuzje mocno pokrzyżowały ci plany jeśli chodzi o walkę o medale w cyklu Grand Prix.

- Niestety tak. Wydaje mi się, że przed kontuzją byłem na trzecim miejscu w klasyfikacji generalnej Grand Prix. Tak naprawdę, jeśli chcesz się liczyć w walce o medale, to możesz opuścić jedną rundę cyklu, ale nie więcej. Kontuzja skomplikowała moje plany, więc obecnie skupiam się na zakończeniu turnieju w najlepszej ósemce. Taki jest mój cel i wierzę, że go dokonam, bo pomału zaczynam jechać coraz lepiej. Chcę zdrowo zakończyć ten sezon i powrócić za rok jeszcze silniejszy.

Zapytam jeszcze o twoją piętę. Kibice łapali się za głowę gdy widzieli zdjęcie rentgenowskie twojej stopy i włożone w niej śruby. Jaki jest jej stan na ten moment?

- Śruby są cały czas w pięcie. Mam nadzieję, że pozbędę się ich po tym sezonie. Na tą chwilę nie mogę zbyt wiele robić z tą piętą. Na przykład nie mogę biegać, ale mogę na niej stawać. Poza stawaniem to by było na tyle. Jej stan przeszkadza mi w normalnym funkcjonowaniu i chcę ją wyleczyć. Tak jak wspomniałem, po zakończeniu sezonu zajmę się jej leczeniem.

Zmieniając temat, jak ci się współpracuje z nowym szkoleniowcem Unibaksu - Stanisławem Chomskim?

- Współpraca układa się w porządku. Oczywiście czasami jest ciężko ze względu na barierę językową. Sławek (Kryjom) był naszym szefem, ale otrzymał zakaz przebywania w parku maszyn. Na początku było bardzo ciężko, bo tak naprawdę nie mieliśmy nikogo, kto nami kierował i z nami rozmawiał. Z nowym trenerem jest OK., ale nie jest łatwo, w momencie gdy nie możesz porozumieć się w jednym języku. Ten sezon nie jest dla nas udany, ale rozpoczęliśmy starty z ośmioma punktami na minusie i startowaliśmy pod olbrzymią presją. Nie wychodziło nam tak, jakbyśmy chcieli.

Mówi się, że w toruńskim klubie zajdą spore zmiany - zmienić ma się m.in. właściciel. Czy mimo to chciałbyś pozostać w tym zespole?

- Na pewno chciałbym zostać w Toruniu. Startuję w tym klubie od siedmiu lat i nie ma powodów, dla których myślałbym o zmianie otoczenia. Szczerze mówiąc, nie wiem co dzieje się w klubie za kulisami. Unibax to świetny zespół i cieszę się, że mogę go reprezentować. Nie zamierzam się stąd nigdzie ruszać. Zobaczymy jak to będzie. Ja nie potrafię mówić i czytać po polsku, więc do końca nie wiem jakie zmiany zajdą w klubie. Pod koniec roku zobaczymy co się wydarzy i co włodarze będą chcieli zmienić.

Swoją karierę w Polsce zaczynałeś we Wrocławiu. Jak wspominasz rok spędzony w tym mieście?

- Za każdym razem gdy przyjeżdżam do Wrocławia, to na mojej twarzy pojawia się mały uśmiech. Kiedy po raz pierwszy przyjechałem tutaj razem z Jasonem (Crumpem), to ten tor był trochę inny. Wtedy zupełnie nie znałem realiów polskiej ligi. Pamiętam, że nie decydowałem się wówczas na noclegi w hotelu. Sam nie wiem dlaczego. Myślę, że we Wrocławiu zrobiłem spory postęp, stałem się lepszym żużlowcem. Odszedłem z tego klubu z jednego powodu - nie przepadałem za tym torem. Jakiś czas temu zmieniono tutaj nawierzchnię i teraz jest zdecydowanie lepiej. W Polsce moim domem jest obecnie Toruń i bardzo mi się tam podoba.

KUP BILET NA 2024 ORLEN FIM Speedway Grand Prix of Poland - Warsaw -->>