Andrzej Kraśnicki zabrał głos. Prezes ZPRP zdecydował o przyszłości selekcjonera pań

działaczy wpadnie na pomysł zatrudnienia pana Leszka K., po tym co pokazał jako trener kadry.” Bez przesady, trenowanie klubu to nieco inna para kaloszy. W Oldenburgu nikt Krowickiego nie zwalniał (za jego kadencji klub był najczęściej solidnym zespołem środka tabeli, któremu parę razy udało się wygrać Puchar Niemiec i Challenge Cup), tylko on sam zrezygnował – oficjalnie po to, by móc częściej oglądać w akcji aktualne i potencjalne kadrowiczki, więc tym bardziej może tkwić w przekonaniu, że wybrał optymalny skład. „(…)sam w jednym z postów, pisałem, że warto byłoby zaryzykować i dać kadrę Pawłowi Tetelewskiemu.” Gdyby ograniczyć się do kandydatur krajowych, to najbardziej zasługiwałby na szansę on lub Lis. Tylko umówmy się, że ktokolwiek w najbliższych latach poprowadzi kadrę, czeka go trudne i niewdzięczne zadanie, bo dysponując niezbyt obszerną bazą zawodniczek, które już jako juniorki wyraźnie odstają od najlepszych, będzie musiał znaleźć pełnowartościowe następczynie na co najmniej dwóch pozycjach, gdy kilka kluczowych reprezentantek zakończy (lub już zakończyło) bądź zawiesi karierę.

meczu z Danią na ME, gdzie Dunki nam zaczęły ,,mocno odjeżdżać", a on zachowuję się tak jakby to był dwumecz i nic nie było stracone to myślałem, że ten facet chyba brał tabletki nasenne i wydaję mu się, że chyba jest remis,a może nawet to Polki prowadzą.Poprzednik potrafił biorąc ,,czas", podnieść głos, powiedzieć ,,najbardziej winnej" parę mocnych słów, bo taka powinna być rola trenera.Kim zrobił z tej kadry monolit, który był jednością w pełnym tego słowa znaczeniu.Obecnie kadra Leszka K. to trzon zespołu(Achruk,Kudłacz-Gloc,Kinga Grzyb, która powiedziała po ME ,,koniec") i niestety reszta dziewczyn. Były ,,turystki" jak S.Lisewska czy M.Michałów.Nie mam do nich pretensji, ale to trener powinien tak selekcjonować, aby mieć pewność, że dziewczyna jadąca na turniej nawet jak dostaję kilka minut to wchodzi, robi swoje, pomaga w obronie, asystuję czy sama wykańcza akcję, a nie jedzie na ,,obóz harcerski", po przygodę życia.Leszek K. sam nie zrezygnuję, trochę chyba z braku alternatywy dla swojej sytuacji zawodowej. W Niemczech już nie prowadzi zespołu, a w tej chwili nie wierzę, że w Superlidze któryś z działaczy wpadnie na pomysł zatrudnienia pana Leszka K., po tym co pokazał jako trener kadry. Związek kolejny raz pokazuję, że najlepiej założyć ,,różowe okulary" i czekać na następną ,,wtopę". Zdaję sobie sprawę, że trener zagraniczny jest pewnego rodzaju ryzykiem, bo nieznajomość dziewczyn, specyfiki pracy w Polsce i niestety oczekiwania finansowe mogą być pewnego rodzaju problemem, ale sam w jednym z postów, pisałem, że warto byłoby zaryzykować i dać kadrę Pawłowi Tetelewskiemu. Pracą w Kielcach i w Gdyni pokazał, że potrafi połączyć świetnie doświadczenie niektórych starszych zawodniczek tak jak Gosia Gapska(Gdynia) czy Kamila Skrzyniarz (Kielce) z młodymi zawodniczkami takimi jak np. Asia Drabik(w okresie pracy w KSS Kielce) czy Monika Kobylińska(Gdynia).Dzisiaj każdy z nas jakby miał wymienić 10 zawodniczek, które powinny być w kadrze wymieni zarówno Asię Drabik czy Monikę Kobylińską,a nie zapominajmy, że obie były kształtowane jako zawodniczki przez Pawła Tetelewskiego. Obecnie jego praca w Kielcach też pokazuję jak dobrym, oczywiście jak na nasze polskie warunki jest trenerem. Szkoda, że nikt w związku nie poczyta sobie naszych komentarzy na forum, bo oprócz niejakiego ,,wieszcza" zakochanego w sędziwym panu Jerzym C. i zwolenniku Leszka K., to sobie nie przypominam nikogo kto widział ,,plusy" pracy Leszka K., a ,,minusów" jest niestety sporo.

ostatecznie do tego nie wystarczyło, bo Rosjanki i Serbki (odpowiednio 14. i 15. miejsce na ME 2014) wygrały swoje grupy eliminacyjne przed ME 2016 i zostały wyżej rozstawione. Gdyby naszymi potencjalnymi rywalkami z czwartego koszyka były wtedy Rosjanki, Czeszki, Chorwatki i Słowenki, to na co najmniej 50% byłoby nam teoretycznie łatwiej wyjść z grupy, a co za tym idzie mieć też lżejszą przeprawę w eliminacjach MŚ 2017. Inna sprawa, że przed losowaniem ostatnich ME i to nam by nie gwarantowało korzystnego rozstawienia, skoro w ostatnim koszyku znalazły się nawet Czeszki (10. miejsce na ME 2016), a to dlatego, że tym razem po wygraniu grup eliminacyjnych do drugiego koszyka przeskoczyły Hiszpanki, Węgierki i Czarnogórki (odpowiednio 11., 12. i 13. miejsce na ME 2016).

2016 i dzika karta na MŚ 2017) to jeszcze zasługa Rasmussena, a ostatni awans udało się wywalczyć bez większych problemów i tylko Czarnogórkom nie urwaliśmy nawet punktu. Ponadto nie wszystkie kluczowe mecze przegrywaliśmy z kretesem - na ME 2016 i ME 2018 moglibyśmy przynajmniej wyjść z grupy, gdyby udało się rzucić dwie bramki więcej najpierw Niemkom, a potem Szwedkom, a na MŚ 2017 dziewczyny wygrały nie ten mecz co trzeba, bo w ostatecznym rozrachunku kluczowe okazało się przegrane starcie z Czeszkami, a nie zwycięskie ze Szwedkami, dla których była to jedyna porażka w fazie grupowej. Na dno możemy spaść dopiero wtedy, gdy po odejściu najbardziej doświadczonych zawodniczek wrócą czasy jak w latach 2000-04 i 2008-12, kiedy nie zagraliśmy na żadnej wielkiej imprezie, a walkę o MŚ musieliśmy zaczynać od preeliminacji. Krowickiego nie zatrudniono na piękne oczy, bo przepracował w Bundeslidze z sukcesami ćwierć wieku, czyli przez większość trenerskiej kariery miał styczność z zagraniczną, a nie polską myślą szkoleniową. Już większym ryzykiem wydawało się powierzenie reprezentacji Rasmussenowi, który wcześniej jako trener nie osiągnął nic szczególnego i na początku kojarzyliśmy go głównie jako syna prezesa duńskiej federacji. Przez pierwsze dwa lata jego pracy większość komentarzy w internecie na jego temat była w podobnym tonie, co teraz o jego następcy, tym bardziej że w pierwszym sezonie został zwolniony z jednego z duńskich klubów. Sytuację odmieniło dopiero zwycięstwo z Rosją na zakończenie eliminacji ME 2012 i pokonanie Szwedek w dwumeczu o awans do MŚ 2013. Faktem jest, że w przeciwieństwie do Krowickiego Kim w jakiś sobie znany sposób potrafił wykrzesać z dziewczyn dodatkową mobilizację i chęć do walki w wielu kluczowych meczach, nawet tych ostatecznie przegranych, jak z Rosją o awans na IO 2016.

panienka. Obraża się i robi jakieś fochy, gdy ktoś zadaje trudne pytania. Milczy kiedy powinien zabrać głos, zabiera głos, kiedy powinien milczeć. Ambicje może ma, ale honoru brak.