Wyróżnienie zamieniłbym na medal drużyny - rozmowa z Krzysztofem Lijewskim
- Zewsząd słyszę głosy, że naszej drużynie brakowało lidera. Moim zdaniem naszym liderem jest właśnie cała drużyna. Nie można wszystkiego zrzucać na jednego lidera. Tak jak wspomniałeś, w każdym meczu ktoś inny brał na siebie odpowiedzialność. Wydaje mi się, że to jest najlepsza odpowiedź na to, że piłka ręczna jest dyscypliną drużynową. Tutaj jest tylko w jedności siła. Indywidualnie niewiele się zdziała.
Który mecz zapamiętałeś najbardziej? Fantastyczny ze Szwecją, którą rozgromiliście, czy może któryś z tych z dramatyczną końcówką?
- Szczerze mówiąc, meczu ze Szwecją nie za bardzo pamiętam. On nie był aż tak emocjonujący, jak te inne, które mieliśmy przyjemność rozegrać. Najbardziej zapamiętam mecz z Białorusią, bo odwróciliśmy losy spotkania wydawałoby się już przegranego. Z niemożliwego potrafiliśmy nie tylko ten mecz zremisować, ale i wygrać.
Niektórzy porównują to do słynnego meczu z rzutem Artura Siódmiaka...
- Dramaturgia była na pewno podobna. Dlatego właśnie to spotkanie pamiętam bardziej niż pojedynek ze Szwecją. Nie ulega wątpliwości, że mecz ze Szwecją był jedynym na tym turnieju, który zagraliśmy tak jak chcieliśmy od początku do końca.
Jesteś zaskoczony ostatecznymi rozstrzygnięciami mistrzostw Europy?
- Tym, że Francja zdobyła tytuł nie do końca jestem zaskoczony. Francja to drużyna, która wie, jak wygrywa się takie finały. Zaskoczony jestem stylem, w jakim pokonała gospodarzy w meczu o złoto. Taki finał na długo pozostanie w pamięci kibiców. Tak zdecydowanie prowadzić od samego początku do końca w meczu o taką stawkę rzadko się zdarza. Myślałem, że Dania bardziej postawi się Francji. Po 15 minutach nastroje na trybunach były już bardziej grobowe niż imprezowe.
Krzysztof Lijewski w Danii rozegrał jak do tej pory najlepszy turniej mistrzowski w swojej karierze
- Nie mogę się już tego doczekać. Nigdy nie miałem jeszcze okazji grać tak ważnego turnieju u siebie w domu przed polską publicznością. Owszem, graliśmy mecze eliminacyjne czy turnieje w naszym kraju. Teraz to będzie wielka impreza przed naszą wspaniałą publicznością. Jestem święcie przekonany, że kibice dopiszą i będą nas wspierać w każdym meczu. Po tym, co pokazali w Danii widzimy, że kibiców mamy najlepszych na świecie.
Te Mistrzostwa Europy 2016 mogą być dla Ciebie taką docelową imprezą w karierze?
- Docelową? A co mam już kończyć karierę? (śmiech)
Nie, ale w 2016 roku będziesz w wieku uznawanym za optymalny dla piłkarza ręcznego i pewnie z mistrzostwami Europy w Polsce wiążesz ogromne nadzieje...
- Będę miał wówczas 33 lata i mam nadzieję, że zdrowie dopisze, żebym mógł grać na tym najwyższym poziomie. Chciałbym oczywiście wystąpić w tej imprezie. Widziałem program o tym, jak powstawała hala w Krakowie, która będzie areną mistrzostw. Jestem pozytywnie zszokowany tym, jak to będzie wyglądało. Nie mogę się doczekać, żeby w tej hali zagrać z reprezentacją.
Jak widzisz przyszłość kadry prowadzonej przez Michaela Bieglera? Różne opinie pojawiają się o niemieckim trenerze...
- Każdy trener ma swoje własne cele i wizję drużyny. Trener Biegler na pewno ma taką wizję. Na pewno największą uwagę zwraca na obronę. Podczas mistrzostw Europy w Danii - może nie we wszystkich meczach, ale w większości - obroną wracaliśmy do gry i goniliśmy wynik. Defensywą odwracaliśmy losy meczów. Na pewno pod jego wodzą poprawiliśmy ten element gry, ale nadal trzeba pracować nad obroną.
Na koniec zapytam o mniej pomyślną wiadomość z niedzieli. O ile wybór Twojej osoby do Drużyny Gwiazd ucieszył Polaków, o tyle losowanie rywala w walce o przyszłoroczny mundial już nie bardzo. Gorzej chyba nie można było wylosować?
- Na pewno szczęście mogło nam trochę bardziej sprzyjać. Nie ma co jednak teraz gdybać. Jakby nie patrzeć przed nami bardzo fajne dwa mecze i trzeba ściągnąć na nie jak najwięcej kibiców.
To Niemcy powinni się was bać?
- Właśnie chciałem to powiedzieć, że Niemcy to jest taka nacja, która zawsze czuje się faworytem i trochę lepszym od rywala. Oni po prostu mają taką kulturę i tyle. Mieszkałem w Niemczech kilka lat i trochę się o tym przekonałem. Głównego faworyta w dwumeczu Polska - Niemcy nie jestem w stanie wskazać. Moim zdaniem szanse są 50 na 50. Niemców nie było na ostatniej imprezie i można domniemywać, że są w jakimś kryzysie czy maraźmie. Nie oznacza to jednak, że nie będą groźni. Niemcy będą chcieli zrobić wszystko, żeby ten blamaż się nie powtórzył i zagrać w Katarze. My z kolei chcemy wystąpić w kolejnej imprezie mistrzowskiej, tak jak robimy to już regularnie od kilku ładnych lat. Na pewno się nie położymy przed Niemcami, bo my zawsze gramy do końca.
Pomóż nam ulepszać nasze serwisy - odpowiedz na kilka pytań.
nafciarz_zks
Zgłoś komentarz
zawas
Zgłoś komentarz
Varsovia
Zgłoś komentarz
kibic Warmii
Zgłoś komentarz
