Kariera przecięta nożem. Na stadionie walczak, poza nim przestępca

Tomasz Janiszewski 24 Marca 2021, 08:00

Instagram / jasongarrity2013 / Na zdjęciu: Jason Garrity

• Żużel. Rickardsson był ich twarzą. Dziś Szwecja może pomarzyć o wsparciu jakie mają polskie kluby [WYWIAD]

- Sport zawodowy kosztuje wiele wyrzeczeń, a niewielu ludziom udaje się zbudować ciepło rodzinne, nie tracąc przy tym wyników na arenach. Jason był wychowany przez dziadka, który uprawiał kick-boxing, więc to też rzuca jakieś tło na teraźniejszość zawodnika - ocenia Lorek żużlowca z Wielkiej Brytanii. I dodaje, że najzwyczajniej w świecie szkoda mu tego chłopaka: - Tym bardziej, że nie urodził się w złotej pościeli.

Idealnie pasował do żużla

Krnąbrny, waleczny, bojowy, pełen fantazji. Tym zyskiwał popularność i uznanie na brytyjskich torach od najmłodszych lat. W 2008 roku został mistrzem kraju do lat 15, a trzy lata później, choć nie był najstarszy rocznikiem, triumfował w tych samych zawodach do lat 19. Zbierał szlify, osiągał sukcesy w National League, gdzie reprezentował ekipę z Buxton. Szybko, bo w wieku 18 lat, poszedł ligę wyżej - do Leicester.

- Jason Garrity idealnie pasował do żużla. To nie jest sport dla ludzi subtelnych, delikatnych. Tutaj zwyciężają ci, co mają więcej arogancji. To życiowa dżungla. Pieniądze w niej nie są największe, dlatego ci, którzy chcą odnieść sukces, muszą mieć w sobie coś z rottweilera - mówi w rozmowie z WP SportoweFakty Lorek.
Już w klubie Buxton Garrity pokazał, że jest zadziorny, że szybko pojmuje tajniki zachowania na starcie, że jest fighterem na trasie. Takich kochają tłumy.

Szansa od losu w Coventry

Garrity poświęcił się dyscyplinie maksymalnie. Już przed sezonem 2014, czyli krótko po 20. urodzinach, zgłosili się po niego promotorzy z jeżdżącego w najwyższej lidze w kraju Coventry Bees. Trafił na uniwersytet speedwaya.

Jako 21-latek notował w Elite League bardzo przyzwoite wyniki. W finale krajowych indywidualnych mistrzostw z udziałem seniorów zajął wysokie 5. miejsce. - To, co prezentował na torze, nawet jeśli to nie były przemyślane akcje, dowodziło, że ma ikrę bożą - przekonuje Lorek.

Kariera nabierała rozpędu. Sezon 2015 zakończył z ósmą średnią w ligowym rankingu - lepszą od indywidualnego mistrza świata sprzed trzech lat Chrisa Holdera i takich uznanych tuzów jak Rory Schlein czy Hans Andersen. Coventry dojechało z nim do półfinału play-off.

W finale krajowego czempionatu zajął 4. miejsce. Wtedy też po raz drugi znalazł się na liście startowej Grand Prix Wielkiej Brytanii w Cardiff, czego doświadczał w sumie trzykrotnie.

Początek końca niedługo po sezonie życia

Niestety, wkrótce Brytyjczyk popadł w przeciętność, w Elite League jeździł mało. Pobyty kolejno w: Leicester, Belle Vue i Peterborough nie były udane. Ponadto doznawał kolejnych urazów, które wytrącały go z równowagi. Próbkę umiejętności dał jeszcze w krajowym finale w roku 2018, gdy ponownie był czwarty. Był to jednak jednorazowy wyskok w końcowym - jak się później okazało - etapie kariery.

Po wypadnięciu z regularnego ścigania Garrity trafił na drugi poziom ligowy. Nie mógł dogonić wyników z najlepszego okresu. Znikał powoli z radarów głównych promotorów. Przed sezonem 2020 podpisał kontrakt w drugoligowym klubie z Birmingham.

Smutny koniec zawodnika

Ligę jednak odwołano z powodu pandemii i Garrity stracił możliwość zarobku. - To go przytłoczyło - mówi ze smutkiem Lorek.

Żużlowiec wziął do ręki nóż i zaczął napadać na osoby starsze, schorowane i niepełnosprawne. Na szczęście nie zabijał. Zastraszał i okradał, wykorzystując naiwność ofiar. Szybko został ujęty i osądzony. Wyrok: siedem i pół roku więzienia.

Jason Garrity w listopadzie skończy 28 lat. Na wolność wyjdzie pod koniec 2027 roku.

CZYTAJ WIĘCEJ:
Dwukrotnie uciekł śmierci spod topora. Raz dlatego, że zakazano mu wrócić na tor
Kolejny krok Tomasza Golloba. Mistrz pochwalił się postępem w rehabilitacji

KUP BILET NA 2024 ORLEN FIM Speedway Grand Prix of Poland - Warsaw -->>