Golloba w Grand Prix traktowano jak intruza - rozmowa z Tomaszem Gaszyńskim

Maciej Kmiecik 16 Kwietnia 2015, 10:00

- Może gdzieś tam ten moment zwątpienia się pojawił, choć przyznam szczerze, że zawsze widzieliśmy jakieś światełko w tunelu. Gdyby poddał się definitywnie, przestałby jeździć 10 lat temu. Zawsze było dążenie do celu. Zarówno Tomek, jak i cały nasz team, widzieliśmy możliwości, że krok po kroku możemy się piąć ponownie w górę.

I nastąpił ten piękny triumfalny marsz po złoto od 2007 do 2010 roku, od czwartego poprzez trzecie, drugie i w końcu pierwsze miejsce.

- Rzeczywiście, tak to się pięknie ułożyło. W 2007 roku byliśmy tuż za podium na czwartym miejscu. Rok później Tomek zdobył brązowy medal, następnie srebrny, aż w końcu doczekaliśmy się upragnionego złota. W 2010 roku wszystko się zazębiło i Tomek zdobył brakujący laur w karierze.

Całe szczęście, że 25 września 2010 roku w przedostatniej rundzie w Terenzano udało się przypieczętować ten tytuł, bo później Tomasz Gollob złamał nogę na crossie.

- Nie wiadomo, jakby się to wszystko potoczyło. Najważniejsze, że Tomek zdobył ten złoty medal. Zapewnił sobie tytuł w Terenzano, a medal odebrał w Bydgoszczy. Cieszymy się, że jest to złoto, że zapisał się w kartach historii jako mistrz świata. Nikt Tomkowi tego nie odbierze.

To taka piękna historia, niektórzy mówią, że nawet na scenariusz filmowy. Pan, jako osoba związana ze Stanami Zjednoczonymi, może to potwierdzić, że gdyby coś podobnego wydarzyło się w Ameryce, już by pewnie ktoś pisał scenariusz na podstawie życia Tomasza Golloba. Po tylu latach walki i pracy, po takich wypadkach dopiął swego i ze złamaną nogą wskakiwał w Bydgoszczy na najwyższy stopień podium.

- Rzeczywiście, historia walki o tytuł mistrza świata w przypadku Tomka jest jak najbardziej materiałem na scenariusz. Jeśli jakiś reżyser byłby zainteresowany nakręceniem filmu, możemy usiąść i spokojnie porozmawiać na ten temat. Nie wykluczam, że jest to historia na scenariusz do filmu.

Przyzna pan, że historia Grand Prix z udziałem Tomasza Golloba zatoczy piękne koło. 20 maja 1995 roku i Stadion Olimpijski we Wrocławiu na pierwszym w dziejach turnieju SGP, a teraz pożegnanie 18 kwietnia 2015 roku na Stadionie Narodowym w Warszawie?

- Oczywiście, to piękne, że po 20 latach Tomek pożegna się z Grand Prix przed polskimi kibicami na Stadionie Narodowym. W ostatnim turnieju SGP w karierze Tomek pojedzie z nastawieniem, by jak najlepiej zakończyć przygodę z Grand Prix. Zobaczymy, jak to się potoczy.

Panu osobiście brakuje już Grand Prix po tej rocznej przerwie czy teraz jeszcze bardziej będzie brakowało? A może ma pan dość tych długich podróży i odwiedzania prawie tych samych aren każdego roku?

- Osobiście mam duży sentyment do Grand Prix, dlatego że byłem przy tych zawodach od początku. Mało tego, jako jeden z nielicznych ludzi, działających przy żużlu, mam porównanie z jednodniowymi finałami IMŚ, w których uczestniczyłem z Tomkiem. Nie ukrywam, że brakuje mi obecności na Grand Prix. Tomek podjął taką, a nie inną decyzję. Wiadomo, że to Tomek ryzykuje na motorze, a nie ja. Szanuję każdą jego decyzję.

Czy po definitywnym zakończeniu kariery przez Tomasza Golloba, będzie pan chciał pomóc innemu zawodnikowi w Grand Prix, wykorzystując swoje wieloletnie doświadczenie?

Tomasz Gaszyński (z lewej) chciałbym przekazać swoją wiedzę i doświadczenie z 20 lat w Grand Prix młodemu pokoleniu żużlowców

- Musimy poczekać na takie prognozy. Każdy z tych młodych zawodników pisze swoją historię. Obserwujemy od kilku lat ewidentną zmianę warty w Grand Prix. Żużlowcy sami będą zapisywać swoją kartotekę. Być może niektórzy zapiszą ją nie tylko sukcesami, ale także przejdą do historii jako ikony tego sportu.

KUP BILET NA 2024 ORLEN FIM Speedway Grand Prix of Poland - Warsaw -->>