Tomasz Gollob i... wszystko jasne - najlepsi zawodnicy w historii IMP

Raz do roku czołówka polskiego sportu żużlowego spotyka się w jednym miejscu, by wspólne rywalizować o laur Indywidualnego Mistrza Polski. Zmagania te mają bogatą, przeszło 80-letnią historię.

Aleks Jovičić 06 Października 2013, 12:06

Finał Indywidualnych Mistrzostw Polski to coroczna impreza, na ogół rozgrywana na torze Drużynowego Mistrza Polski z roku poprzedniego (od tej reguły jednak odstąpiono: w latach 1960, 1983, 1985, 1990 oraz 1996). Pierwszy czempionat miał miejsce w roku 1932 w Mysłowicach. Wówczas rywalizowano w różnych kategoriach sprzętowych, o których decydowała pojemność silnika. Pierwszymi mistrzami kraju zostali Alfred Weyl (klasa 250 cm³) oraz Rudolf Breslauer (kl. 350 cm³ oraz kl. pow. 500 cm³). Ostatni przedwojenny finał miał miejsce w 1935 roku. Następnie po kilkuletniej przerwie rozgrywki wznowiono w roku 1947, choć rok później powtórki nie było, ale od sezonu 1949 zakłóceń już nie było.

Oprócz złotego medalu i pucharu triumfator otrzymuje coś jeszcze. Trofeum przechodnim jest Czapka Kadyrowa. Tradycją jest wyszywanie swojego nazwiska na niej przez aktualnego mistrza. Po roku przechodzi ona w ręce kolejnego zwycięzcy. Czapka została podarowana Antoniemu Worynie i Andrzejowi Pogorzelskiemu w 1963 roku przez radzieckiego żużlowca Gabdrachmana Kadyrowa. W tym samym sezonie zaczęła przechodzić przez ręce mistrzów kraju, a pierwszym z nich był Henryk Żyto.

KUP BILET NA 2024 ORLEN FIM Speedway Grand Prix of Poland - Warsaw -->>