Jerzy Janowicz: Przez dwie godziny przeżyłem więcej niż przez 21 lat życia

Robert Pałuba 01 Listopada 2012, 18:30

- To coś absolutnie niespotykanego, spełnienie moich marzeń. Pokonanie samego Andy'ego Murraya w trzeciej rundzie tak elitarnego turnieju, największego z możliwych, jest czymś trudnym do opisania - mówił łodzianin po wyeliminowaniu Szkota w 1/8 finału turnieju w Paryżu-Bercy.

• ATP Paryż: Murray na deskach, epokowy wyczyn Janowicza!

Janowicz był blisko wygrania pierwszego seta, jednak Szkot wybronił się ze stanu 4:5, 0-30. Polski zawodnik twierdzi jednak, że dwa zepsute returny w tym kluczowym gemie nie wpłynęły na jego dalszą postawę.

- Te zmarnowane szanse miałem przez chwilę w głowie, ale pomyślałem sobie, że to były dobre serwisy, a ja nieczysto trafiłem je przy ramie. Zagrałem tak, jak sobie postanowiłem. Starałem się agresywnie returnować, żeby mieć przewagę podczas wymian: taką podjąłem decyzję. Trudno, nie udało się. Nie miałem do siebie o to pretensji.

- Trochę szkoda, że mnie przełamał w pierwszym secie. Popełniłem podwójny błąd serwisowy, ale takie rzeczy się zdarzają. Z rywalem tej klasy wiedziałem, że muszę serwować na maksimum swoich możliwości. Zarówno pierwszy, jak i drugi serwis musiały być wykonane z pełną koncentracją, siłą i agresją - polski zawodnik tłumaczył ryzyko podjęte przy kluczowym break poincie, kiedy stracił podanie w pierwszej partii pojedynku.

Po znakomitym tie breaku seta drugiego, za którego chwalił Janowicza po meczu sam Murray, łodzianin poczuł, że jest w stanie wygrać pojedynek: - Po tie breaku dostałem wiatru w żagle. Nie mogłem się jednak podpalać i nadmiernie ekscytować, tylko chciałem wyjść na trzeciego seta bardzo skoncentrowany i zapomnieć o tym, co działo się we wcześniejszych partiach. Zapomnieć, że wygrałem seta z mistrzem olimpijskim.

Przeciwko Murrayowi Janowicz zastosował taką samą taktykę, jak w poprzednich pojedynkach i która powoduje, że wielu tenisistów nie lubi z nim grać: - Walczyłem, nie odpuszczałem. Wiedziałem, że Andy lubi rytm. Lubi przebijać, biegać i widać było u niego frustrację. Było to też widać z Čiliciem, było to widać z Kohlschreiberem.

Polak przyznaje także, że sam grywał z takimi przeciwnikami w turniejach niższej rangi i nie są to przyjemne pojedynki: - Wiem, że zawodnicy nie lubią grać z kimś, kto nie daje mu złapać rytmu. Sam grywałem na Challengerach z rywalami serwującymi po 230 km/h i próbującymi kończyć wymiany podczas pierwszej lub drugiej piłki. Wiem, jakie to uczucie, sam przeżywałem takie frustracje - uzasadnia Janowicz taktyczne podstawy swojej gry.

- Czy to pierwszy gem, czy koniec trzeciego seta, cały czas starałem się grać po swojemu, nie kombinować. Prowadzić mecz tak, żebym czuł się jak najpewniej i dziś się to opłaciło. Mam nadzieję, że przez te paręnaście godzin dojdę do siebie psychicznie, bo to niewiarygodne przeżycie - podsumowuje rozmowę z portalem.