Masters na biało-czerwono po raz czwarty z rzędu
Po raz trzeci na przestrzeni czterech sezonów polski tenis ma zarówno reprezentantkę, jak i reprezentantów w Masters - turnieju dla najlepszych tenisistów świata. Więcej od nas przedstawicieli mają tylko Amerykanie.
Marcin Matkowski, 30 lat, i Mariusz Fyrstenberg, 31, finaliści US Open (foto EPA)
| 6 | Stany Zjednoczone |
|---|---|
| 3 | Czechy, Francja, Indie i POLSKA |
| 2 | Białoruś, Hiszpania, Rosja i Serbia |
| 1 | Argentyna, Australia, Austria, Chiny, Dania, Kanada, Kazachstan, Niemcy, Pakistan, Rumunia, Słowenia, Szwajcaraia, Szwecja, Wielka Brytania i Włochy |
Masters jest piątym najważniejszym turniejem w sezonie, ustępując rangą tylko Wielkiemu Szlemowi. Prawo występu otrzymuje ośmiu najlepszych singlistów i osiem (u pań cztery) najlepszych debli. Wśród tych ostatnich po raz piąty znaleźli się Matkowski i Fyrstenberg. Najlepszy dziś nasz duet gry podwójnej w 2006 roku przywrócił Masters dla polskiego tenisa - po niemal 28 latach. Największy sukces to dwukrotne wyjście z grupy: przed trzema sezonami, kiedy "Matka" i "Fryta" lecieli do Szanghaju w zastępstwie, oraz rok temu w Londynie. Przez dwie ostatnie edycje, obie zorganizowane w hali O2, szczecinianin i warszawian znajdowali się w towarzystwie Kubota, którego partnerem był Austriak Oliver Marach. Ten debel przyniósł nam niemniejsze emocje: w 2009 roku mimo dwóch zwycięstw w grupie (obronione meczbole z Ramem i Mirnym) nie weszli do półfinału, a rok temu rozpoczęli od wiktorii nad Zimonjiciem i Nestorem, późniejszymi triumfatorami. Masters albo Masters Pierwsza edycja Masters odbyła się w 1970 roku w Tokio: najlepszy był Stan Smith, który wygrał także debla - w duecie z Arthurem Ashem. Najlepszy polski tenisista zawodowy, Wojciech Fibak, dwukrotnie, w 1979 i 1980 roku (porażki w finale), wystąpił w deblowym turnieju, który był bezpośrednim poprzednikiem dzisiejszego Masters. Mamy jednak problem, jak kwalifikować turnieje Masters cyklu World Championship Tennis. Cykl ATP Tour (obecnie ATP World Tour) - w którym dziś rywalizują najlepsi zawodnicy, powstał w 1990 roku. Fibak grał w dwóch cyklach: World Championship Tennis (WCT) i Grand Prix. ATP w swoich archiwaliach raz za poprzednika obecnego Masters uznaje Masters WCT, a gdzie indziej... Masters GP. Międzynarodowa Federacja Tenisowa (ITF) uznaje Finały ATP World Tour za przedłużenie Masters cyklu Grand Prix.
| edycja | nazwiska | faza | mecze |
|---|---|---|---|
| 1978 | Fibak (i Okker) | finał | 1-1 |
| 1979 | Fibak (i Okker) | finał | 1-1 |
| 2006 | Matkowski i Fyrstenberg | grupa | 0-3 |
| 2008 | Matkowski i Fyrstenberg | półfinał | 2-2 |
| 2009 | Matkowski i Fyrstenberg | grupa | 1-2 |
| Kubot (i Marach) | grupa | 2-1 | |
| 2010 | Matkowski i Fyrstenberg | półfinał | 3-1 |
| Kubot (i Marach) | grupa | 1-2 |
Fibak-singlista zadebiutował w Masters w grudniu 1976 roku, kiedy - co do dziś pozostaje największym polskim sukcesem w turnieju kończącym sezon - wygrał grupę, pokonał Vilasa w półfinale i prowadził 7:5, 2:6, 6:0, 4:1 z Orantesem w grze o tytuł. W styczniu 1979 roku w Nowym Jorku, tydzień po zakończonym wyjściem z grupy i porażką w półfinale występem w Masters WCT (wygrał go dwukrotnie), Fibak pierwszy raz wystartował w deblowej edycji konkurencyjnego Masters, którego formuła przewidywała od razu półfinał: poznaniak i jego holenderski partner Tom Okker i wtedy, i rok potem przechodzili pierwszy szczebel, by w finale uznać wyższość Johna McEnroe i Petera Fleminga, do czasów Marka Woodforde'a i Todda Woodbridge'a najlepszych specjalistów gry podwójnej.
