Władimir Alekno powołał szeroką kadrę Rosji na Puchar Świata. Powrót 39-letniego Siergieja Tietiuchina

ustalono, że tegoroczna edycja będzie punktowana, a Brazylia zachowa punkty sprzed 4 lat. I rozważanie, czy Rosji uda się w ogóle awansować na IO - to w ogóle pozostaje poza dyskusją, dlatego że będą mieć 3 szanse tak jak Polska: PŚ, turniej europejski i dalej, jeśli zajmą na nim miejsca 2-3 to turniej interkontynentalny będący też turniejem azjatyckim, a jeśli nie to turniej interkontynentalny z udziałem 4 drużyn przydzielonych do niego na podstawie rankingu FIVB. I nie wierzcie w brednie komentatorów Polsatu, bo oni z tych kwalifikacji do IO robią fabułę, jakby nagle Polska miała się obudzić z ręką w nocniku. Dziadowska stacja tabloidowa.

interkontynentalnym i jest on rozgrywany później, równolegle do -> kolejnego turnieju interkontynentalnego, w którym prawo gry będą mieć drużyny z najwyższymi rankingami w rankingu FIVB z danej konfederacji. Turniej interkontynentalny z udziałem 4 zespołów jest ratunkiem dla drużyn, które dbały o ranking światowy przez 4 bite lata, panie, inaczej rankingiem światowym można by było sobie co najwyżej kominek rozpalić, bo nie grałby żadnej roli poza rozstawieniem podczas kwalifikacji do MŚ (tu ma znaczenie) albo wyznaczaniem grup na MŚ albo IO, które odbywa się metodą serpentyny (bez znaczenia). Gdyby rzeczywiście na turniej interkontynentalny czterech jechały 2 drużyny z Afryki, jedna z Ameryki Pn. i jedna z Pd., to doszłoby do kuriozalnej sytuacji, w której np. Włochy mając 4. miejsce w rankingu FIVB oglądałyby go w kapciach przed telewizorem. Kolejna rzecz to to, że zakładasz brak awansu Rosji, Polski albo Włoch z PŚ w momencie, kiedy tak naprawdę poza nimi liczyć się będą tylko USA, a do gry włączyć mógłby się jeszcze Iran. Jedna drużyna z Europy awansuje na pewno, tak samo pewnym jak słońce na niebie jest fakt, że Polska będzie miała szansę czy to w turnieju azjatyckim czy interkontynentalnym. Oba rozgrywane jednocześnie, a łatwiejszy jest oczywiście ten pierwszy, dlatego też premiuje dobry występ we wcześniejszych kwalifikacjach europejskich. W turnieju interkontynentalnym przy całkowitej plamie np. Włoch i Polski we wcześniejszych turniejach, obie te drużyny spotkałyby się razem: drużyny z Europy (a to dlatego, że limit na konfederację to 2 miejsca) + 2 z innych konfederacji . Ja osobiście bardzo cenię schemat kwalifikacji do igrzysk, który ujednolicono dla kobiet i mężczyzn. Wcześniej były różnice, a teraz zostało to dopracowane.

zwłaszcza dla zespołów Niemiec, Serbii, Francji, które będą miały tylko i wyłącznie jedną szansę uzyskania kwalifikacji - jeśli nie będą na podium w turnieju kontynentalnym w styczniu w Berlinie, to na IO nie pojadą (a mogą w tym turnieju zagrać jeszcze Włosi, Rosjanie, Polacy. Dla nas najlepsza opcja to awans Polaków z PŚ i zespołu spoza Europy, wówczas jeden groźny rywal z Europy mniej w turnieju olimpijskim.

Moim zdaniem potrzebny im jest nowy zaciąg. Czy dadzą radę awansować do IO? Nie wiem. Obrona tytułu nie jest tak ważna, jeśli nie ma punktów rankingowych (a ponoć ma nie być). Kiedyś warto było walczyć o PŚ, bo 100 pkt. rankingowych piechotą nie chodzi. Dziś liczy się tylko awans, więc i 2. miejsce wystarczy. Tylko chętnych na te 2 premiowane miejsca ogrom. I to siatkarsko mocnych drużyn m.in. USA, Iran, Polska. Ciekawe, ciekawe...