Piłka ręczna. Mistrzostwa Europy 2020. Koniec turnieju dla Przemysława Krajewskiego

może przez to otworzy się szansa dla innego zawodnika? Chciałbym się jeszcze odnieść do wywiadów z Maciejem Gębalą, Siódymem oraz Matysem i tych słów o bojaźliwości, strachu, braku odwagi itd. Jak najbardziej się z nimi zgadzam ale chciałbym, żeby dopowiedzieli kiedy nasza gra tak naprawdę wyhamowała na dobre? Wg. mnie zejście Pilota i Maćka, to był moment gdzie zaczęliśmy już grać strasznie zachowawczo, bez odpowiedniego tempa akcji, bez ryzyka. Wszyscy mówią, że szkoda, że tego zabrakło ale tak naprawdę, co zrobiono w trakcie meczu, żeby zaryzykować? Ja nie widziałem jakiejś walki do upadłego, w trupa, na maksa. Było tak jakbyśmy byli usatysfakcjonowani przegraną -3, bo wszyscy wcześniej przewidywali bolesne -10 czy nawet -15. Zobaczcie jakie było tempo rozgrywanych przez nas akcji w ostatnim kwadransie. to jak my chcieliśmy to nadgonić? Parę razy widziałem jak Vranjes rozkładał ręce w stronę sędziów zwracając uwagę na to, jak wolno rozgrywamy. Kto dziś obejrzał mecz Chorwatów, ten widział jak środkowy powinien napędzać akcję, to co robili Cindrić czy Karacić, to było coś niesamowitego. Zero krępacji, tylko ostry wjazd w strefę, minięcia 1/1, jak nie to do koła albo wyczyszczona połówka. Podobnie wczoraj Gottfridsson. Takiego typu środkowych my właśnie potrzebujemy i piszę to od nie wiem kiedy? Nie potrzebujemy rozrzucania piłki na alibi od lewej do prawej, tylko gry kreatywnej i efektywnej. Pilot trochę wczoraj poszarpał albo po wejściu Kciuka, to poza zaciągniętym ręcznym rozwinęliśmy jeszcze spadochron. Słusznie też zauważył Siódym, że model hiszpański to nie jest dobra droga dla nas, że powinniśmy iść raczej w kierunku niemieckim. On jest dla nas najwygodniejszy i najłatwiejszy do opanowania. Tak właśnie grała kadra, która dała nam 3 medale mistrzostw świata.