Ligowe prześwietlenie (5): cicha Wisła brzegi rwie

Marcin Górczyński 01 Października 2018, 16:51

WP SportoweFakty / Szymon Łabiński / Na zdjęciu: Xavier Sabate

• PGNiG Superliga: wrócił "czeczeński" charakter. Stal wygrała wojnę z Zagłębiem

To rzecz jasna gruba przesada, ale metafora daje obraz potęgi Wisły. W Superlidze, po niemrawym starcie w Kaliszu, złapała właściwy rytm i na razie niszczy wszystko, co znajdzie się na jej drodze. SPR Stal Mielec rozniesiona, Energa Wybrzeże Gdańsk i Chrobry Głogów, choć Nafciarze momentami trafiali na mieliznę, to bez problemu obierali właściwy kurs. Gwardia zdewastowana, tak jak niedawny rywal w Lidze Mistrzów, fińskie Koguty. Z jakiejkolwiek strony patrzeć, Wisła wygląda efektownie.

Xavier Sabate był którąś z kolei opcją w Płocku, rozmyślił się Veselin Vujović, a zegar tykał. Hiszpan nie grymasił, wziął Nafciarzy, przecież kilka miesięcy pozostawał na bezrobociu. Jego zatrudnienie spotkało się z różnymi ocenami. A to bez samodzielnych sukcesów, a to naznaczony porażką w finale Ligi Mistrzów z VIVE.

Z Orlen Areny dochodziły sygnały, że Sabate jest pasjonatem, pracusiem jakich mało. Dostał we władanie całkiem przyzwoitą kadrę - letnie transfery przyćmiły po prostu dokonania VIVE, a Ondreja Zdrahalę, Zigę Mlakara czy nawet Renato Sulicia widziałoby u siebie pół Europy. Nawet wyciągnięty z podziemi (czytaj z drugiej ligi hiszpańskiej) Nacho Moya okazał się strzałem w dziesiątkę.

Nafciarze nie zaznali jeszcze poważnej konkurencji w Lidze Mistrzów, tak samo w Superlidze, więc na zachwyty przyjdzie czas, ale nie sposób nie docenić wkładu Sabate w rozwój Wisły. Jedyne co może niepokoić, to przeciętna dyspozycja bramkarzy. Reszta względnie satysfakcjonuje. Prawdziwa weryfikacja przyjdzie w październiku. Dozujmy emocje: najpierw Górnik Zabrze w Superlidze, potem dwa wyjazdy w Lidze Mistrzów, a 17.10 pierwsza "święta wojna" z VIVE. Oby bardziej wyrównana niż zeszłoroczne. Sabate to nie typ Vujovicia, nie wszczyna burd, ale to może być jedna z najbardziej pamiętnych bitew na polskich parkietach od kilku sezonów.

Dość o Wiśle. Ważne kroki zrobiła reszta ligi.

Górnicy utwierdzili kibiców, że w nowym sezonie także zmierzają do czwórki. MMTS odbił się od Zapory. Sebastiana Zapory. O ironio, bramkarz zatrudniony w ostatniej chwili drugi raz z rzędu ratuje zespół i daje więcej jakości niż Mateusz Kornecki. VIVE chciało łyknąć "pięćdziesiątkę" z Pogonią, ale im bliżej celu, tym mistrzom Polski było trudniej o koncentrację. W tym sezonie okazji nie braknie, rekord z 2011 roku (51 goli) poważnie zagrożony.

Mniej bolesne lanie, choć nadal lanie, urządziły Wybrzeżu Azoty. Szkoda, że 70 bramek w Gdyni obserwowało ledwie 200 widzów, a w Głogowie, że Rafał Stachera nie trafił do siatki po piorunującym rajdzie przez całe boisko. Gdyby trafił, bramkarz zrobiłby furorę w internecie. Swoją drogą, niezbyt dobrze świadczy to o poziomie, skoro najwięcej emocji wzbudziła eskapada Stachery. Gracze Chrobrego i Energi MKS-u mylili się niemiłosiernie. Przy całym szacunku dla nich, nie zrobili Superlidze dobrej reklamy. Swoją renomę podniósł za to Artur Bożek. Wyszedł z cienia i zaaplikował parę bramek w przeciwieństwie do wybitnie nieskutecznego w tym sezonie Kiryła Kniaziewa.

Mnóstwo emocji w Mielcu. Zaznaczam, nie mnie oceniać, ale 50 (!) minut kar dla obu zespołów, w tym trzy czerwone kartki z gradacji i dwie bezpośrednie, to chyba jednak przesada. Stal i Zagłębie zagrały dobre zawody, nie szczędziły sobie razów, temperatura rosła z każdą minutą, ale tyle wykluczeń to bodaj rekord sezonu. Wojenkę lepiej wytrzymali Czeczeńcy, wygrali przed żywiołową publicznością i mogą odetchnąć - na razie skończyli z pięknymi porażkami.

PGNiG Superliga, 5. kolejka: 

PGNiG Superliga

ZOBACZ WIDEO: Krzysztof Wielicki ma nowy pomysł, jak zdobyć K2 zimą. "Musimy zmienić trzy rzeczy"