Patrik Liljestrand: Nie wypada nam przegrywać w takim stylu

Kubisztala, który po meczu żartuje sobie z porażki. Wracając do Liljestranda - z jednej strony facet sprawia wrażenie przesympatycznego gościa, który w dodatku szanuje swoją pracę, swoich graczy i nasz kraj, bo uczy się naszego "dziwnego" języka. Z drugiej strony jakby popatrzeć na grę Górnika, to nie widać tam ręki trenera. Kilka krzyżówek w ataku to jednak niewiele. A przecież Górnik w ataku to samograj i wiadomo, że Jurasik, Kubisztal i spółka będą rzucać rywalom po 30 bramek na mecz (średnio 31,5). A to w grze obronnej ta ręka trenera jest najbardziej potrzebna i, w przypadku Górnika, najmniej widoczna jednocześnie. Trener Liljestrand miał pretensje do bramkarzy - po części słuszne, ale czy obrona im pomagała? Górnik traci średnio prawie 30 bramek na mecz, choć ciężko styl gry tego zespołu nazwać szybkim, co by w jakimś sensie takie straty usprawiedliwiało. Raptem 4 zespoły w lidze tracą istotnie więcej bramek niż Górnik. W ataku też jakoś nie ma rewelacji - kiedy Górnik atakuje, z dużym prawdopodobieństwem można przewidzieć, że albo Kubeł będzie przekładał rękę po ataku prostopadłym (często na granicy faulu w ataku), albo Jurasik odda rzut z okolic środka, często po koźle, bo nikt nie wie w jakie tempo nagrać Jurasikowi piłkę i jak nabiegać, kiedy on ją ma. Skrzydłowi statystują, chyba że jest kontra. Jeszcze czasem Tomczak poszuka dziury w obronie i tyle. Najlepiej na tym wychodzą obrotowi, bo jednak Jurasik czy Kubisztal absorbują więcej niż 1 rywala i jest miejsce dla koła. Coś jednak w tej grze Górnika powinno się zmienić, bo inaczej Wiśle czy VIVE nigdy nie zagrożą. I chyba niekoniecznie najważniejsze są tu wzmocnienia, a jakiś pomysł na grę.