Raport SportoweFakty.pl: Michniewicz szóstą trenerską ofiarą w sezonie 2013/2014

"Polski Mourinho" - że odświeżymy nieco przykurzony przydomek 43-letniego szkoleniowca - pracował w Bielsku-Białej od marca bieżącego roku. Przejął zespół po czterech kolejkach rundy wiosennej po Dariuszu Kubickim, który zdecydował się na objęcie rosyjskiego II-ligowego Sibiru Nowosybirsk.

Kiedy obejmował Górali, mieli oni 8 punktów straty do bezpiecznego miejsca w tabeli i zdołał utrzymać ich w T-ME. Słabiej idzie Podbeskidziu w bieżącym sezonie - w 12 kolejkach zdobyło 8 punktów. W minioną niedzielę przegrało w Krakowie z Cracovią 2:4, chociaż do 67. minuty prowadziło 2:1.

Następcą Michniewicza został wracający na trenerską karuzelę po trzech miesiącach przerwy Leszek Ojrzyński. Był on chronologicznie drugim szkoleniowcem, któremu w sezonie 2013/2014 podziękowano za współpracę w klubie ekstraklasy - Korona Kielce zwolniła go po wyjazdowej przegranej z Widzewem Łódź (1:2) w 3. kolejce. Było to przy okazji 17. wyjazdowe spotkanie kielczan w lidze bez zwycięstwa.

Pierwszym zwolnionym był Pavel Hapal w Zagłębiu Lubin. Czeski szkoleniowiec, który przed trzema laty wprowadził MSK Żylina do Ligi Mistrzów, pożegnał się z pracą w Miedziowych już po dwóch kolejkach sezonu 2013/2014. Władze klubu straciły cierpliwość po porażkach z Pogonią Szczecin u siebie (0:2) i Piastem w Gliwicach (1:2).

Co ciekawe, z trenerów zwolnionych w tym sezonie z klubów T-Mobile Ekstraklasy, Hapal miał najwyższą średnią punktów, licząc właśnie opuszczane miejsce pracy - 1,37 (70 "oczek" w 51 meczach od przyjścia do Lubina).

Jego następcą został Adam Buczek, dla którego była to pierwsza praca w ekstraklasie. Była, bowiem 27 września 35-latka zastąpił starszy o 32 lata, wracający do Lubina po 4 latach przerwy, Orest Lenczyk. Buczek został asystentem "Nestora". Został zdegradowany i ustąpił miejsca Lenczykowi po porażce 0:2 z Zawiszą w Bydgoszczy.

Czwartą ofiarą sezonu 2013/2014 był Jacek Zieliński. 51-letni szkoleniowiec sam jednak podał się do dymisji po porażce 0:6 z Jagiellonią w Białymstoku. Ciekawe jest to, że Niebiescy w czasie przygotowań do rozgrywek byli jedyną drużyną, która nie straciła ani jednej bramki, tymczasem w momencie odejścia Zielińskiego mieli na liczniku już 15 wbitych im goli - najwięcej w T-Mobile Ekstraklasie.

Po 9. serii spotkań z pracą pożegnał się nie tylko Buczek, ale też Radosław Mroczkowski. Opiekun Widzewa Łódź był pierwszym, który pożegnał się z posadą po domowym meczu - porażce z Ruchem Chorzów (0:1). Paradoksalnie, bo łodzianie jako jedyny zespół ekstraklasy w chwili zwolnienia Mroczkowskiego nie zdobyli ani jednego punktu na wyjeździe i mieli za sobą serię 15 spotkań bez zwycięstwa w roli gościa.

Kto przez dymisje tych szkoleniowców wszedł do gry? Hapala zastąpił Buczek, a tego z kolei już Lenczyk. Koronę po Ojrzyńskim przejął Hiszpan Jose Rojo Martin, a Ruch po Zielińskim Słowak Jan Kocian. Następcą Mroczkowskiego został Rafał Pawlak.

W trzech pierwszych zwolnieniach kryzys w drużynie mieli ratować trenerzy, którzy nigdy wcześniej nie pracowali w ekstraklasie: dwóch obcokrajowców i jeden na dorobku.

Pięciu na sześciu trenerów, którzy stracili pracę w ekstraklasie w tym sezonie, stracili ją po wyjazdowych porażkach.

Kto, gdzie, kiedy - jak trenerzy T-Mobile Ekstraklasy tracą pracę w sezonie 2013/2014*:

* - stan na 22 października 2013 roku ** - meczów / punktów *** - liczone dla trenerów, którzy mieli przyjemność poprowadzić zespół przez dwie pełne rundy poprzedzone swoim okresem przygotowawczym