W tym artykule dowiesz się o:
Najwięcej zwycięstw w Courchevel w LGP odniósł Andreas Widhoelzl. Wygrał on trzy konkursy z lat: 1999, 2001 i 2002. Trzykrotnie na podium stał również Thomas Morgenstern. Triumfował w 2005 roku, a w 2003 roku uplasował się na drugim miejscu. W 2010 był drugi ex eaquo ze swoim rodakiem Davidem Zaunerem. Dwukrotnie na podium był Wolfgang Loitzl. W 2005 roku ustał na trzecim stopniu podium. W 2006 roku był drugi, wyżej uplasował się jego rodak Gregor Schlierenzauer, dla którego edycja Letniej Grand Prix z 2006 roku była pierwszą w karierze. Na drugiej pozycji w 2004 roku zmagania ukończył Martin Hoellwarth. W 1999 roku trzecią lokatę wywalczył Andreas Goldberger.
Na każdym stopniu podium w konkursach zaliczanych do klasyfikacji generalnej LGP rozegranych w Courchevel był Janne Ahonen. W 2000 roku wygrali wspólnie Ahonen i Hideharu Miyahira z Japonii. W 1998 roku, Ahonen zajął drugą lokatę. W 2001 uplasował się na trzeciej pozycji. W 2008 najlepszym okazał się Harri Olli.
Pierwszy konkurs Letniej Grand Prix w Courchevel wygrał Masahiko Harada z Japonii. W 1997 roku na podium ustało dwóch Japończyków, bo na trzecim stopniu podium był Takanobu Okabe. Dwa lata po triumfie, Harada uplasował się na drugiej pozycji. W trzech pierwszych konkursach rozegranych w omawianym francuskim mieście, w czołowej szóstce plasował się Kazuyoshi Funaki. Zarówno w 1997, jak i w 1999 zajął szóstą lokatę. W 1998 roku był tuż za podium. W 2000 roku triumf zaliczył Miyahira - razem z Ahonenem. Latem 2003 na trzecim miejscu uplasował się Noriaki Kasai. W 2010 roku najlepszym okazał się Daiki Ito.
Najczęściej na podium w LGP w Courchevel stał Adam Małysz z Polski. Dokonał tego pięciokrotnie. Na najwyższym stopniu podium znalazł się w 2004 roku (w tym sezonie triumfował też w całej klasyfikacji cyklu). Na drugim miejscu, Polak plasował się w latach: 2001, 2007 oraz 2009. Trzecią lokatę "Batman z Wisły" wywalczył w 2006 roku. Latem 2002 roku uplasował się na czwartym miejscu, tak samo jak w 2010. Tuż za "pudłem" był również Wojciech Skupień - miało to miejsce w 2001 roku. W 2005 roku ósmą lokatę zajął Kamil Stoch. Małysz startował w pierwszym konkursie w Courchevel - w 1997 roku. Zajął wtedy 23. miejsce. W najlepszej trzydziestce znaleźli się wtedy również Andrzej Galica (27. pozycja), a także Krystian Długopolski (28. lokata).
W Courchevel triumfowali dwaj Norwegowie. W 2003 roku zwyciężył Sigurd Pettersen. Cztery lata później konkurs wygrał inny podopieczny Miki Kojonkowskiego - Bjoern Einar Romoeren. W inauguracyjnym konkursie z 1997 roku, na drugim miejscu był Espen Bredesen.
Francuz Nicolas Dessum wygrał konkurs z 1998 roku. Rok wcześniej był jedenasty. W 1997 roku punktował również Lucas Chevalier, który zajął 29. lokatę. Latem 2003, Emmanuel Chedal uplasował się na czwartej pozycji.
Najlepiej z grona skoczków szwajcarskich radził sobie latem we Francji Simon Ammann. W 2008 uplasował się na trzecim miejscu, a w 2009 roku triumfował.
W Letniej Grand Prix we Francji zwycięstwa nie odnieśli skoczkowie z Niemiec. Trzech skoczków z tego kraju było na podium. Martin Schmitt startował w pierwszym konkursie w Courchevel. Zamknął wtedy najlepszą dziesiątkę. Rok później uplasował się na trzeciej pozycji. W 1999 roku ponownie był w czołowej dziesiątce, a konkretnie na siódmej lokacie. W 2000 roku, Schmitt po raz drugi uplasował się we Francji na podium - drugie miejsce. Latem 2001, zdobywca Pucharu Świata z lat: 1999 oraz 2000, zajął w Courchevel dziewiątą lokatę, a więc po raz piąty z rzędu zakończył zmagania w najlepszej dziesiątce. W 2005 roku Michael Neumayer zajął drugą lokatę. W latach: 2007 oraz 2008 na podium znalazł się Georg Spaeth. W 2007 zajął trzecią, a w 2008 - drugą pozycję.
Na "pudle" w konkursie Letniej Grand Prix w Courchevel stał również Amerykanin. Clint Jones uplasował się w 2002 roku na drugim miejscu. W 2009 roku trzecią lokatę zajął Roman Koudelka. To najlepsza lokata w historii czeskich skoków w konkursie LGP we Francji.
Dwóch Słoweńców było w Courchevel na trzecim miejscu. W 2002 roku na tej pozycji był Robert Kranjec, a dwa lata później - Rok Benković.
na Instagramie 
na Facebooku 
