Przewodnik na Finały ATP World Tour 2013

Turniej, którego pierwsza edycja odbyła się w 1970 roku, zmieniał swoje miejsce, ale w przeciwieństwie do Mistrzostw WTA jego zasady były niemal identyczne od samego początku. W pierwszych dwóch latach grało odpowiednio sześciu i siedmiu tenisistów, każdy z każdym, i o końcowym rozstrzygnięciu decydowała kolejność w grupie według określonych przepisów.

Od 1972 roku obowiązuje aktualna formuła - ośmiu tenisistów dzielonych jest na dwie grupy, z których do półfinału awansuje po dwóch najlepszych. W latach 1972-2007 wielki finał grano do trzech wygranych setów, za wyjątkiem lat 1977-1979 oraz 2004 roku. W tym czasie odbyło się dziewięć pięciosetowych finałów, ostatni w 2005 roku, gdy David Nalbandian po pasjonującym widowisku pokonał Rogera Federera.

Pięciosetowe finały:

Roger Federer w Masters zagra po raz 12. z rzędu. Szwajcar to sześciokrotny triumfator imprezy i jest to rekord (po pięć tytułów zdobyli Ivan Lendl i Pete Sampras, a cztery Ilie Nastase). Federer jest także rekordzistą pod względem ilości wygranych meczów (42). Spośród uczestników Masters 2013 imprezę wygrał także dwa razy Novak Djoković, a w finale wystąpili jeszcze Rafael Nadal, David Ferrer, Juan Martín del Potro . Jedynym debiutantem w stawce jest Stanislas Wawrinka, a Richard Gasquet zagra w turnieju po raz pierwszy od 2007 roku.

Tenis na SportoweFakty.pl - polub i komentuj nasz profil na Facebooku. Jesteś fanem białego sportu? Kliknij i obserwuj nas także na Twitterze!

W tegorocznej edycji Finałów ATP World Tour łączna pula nagród wynosi 6 mln dolarów. Jeśli w imprezie zwycięży tenisista, który w całych zawodach nie dozna ani jednej porażki, to otrzyma wzbogaci on swoje konto o 1,923 mln dolarów. Niepokonani mistrzowie gry singlowej oraz deblowej otrzymają także 1500 punktów do światowej klasyfikacji.

Zasady kolejności w grupie:

1) Liczba zwycięstw. 2) Liczba rozegranych meczów. 3) Wynik bezpośredniego meczu, gdy dwóch zawodników ma taką samą liczbę zwycięstw i meczów. 4) Przy trzech zawodnikach: - gdy jeden ma mniejszą liczbę meczów, to awansuje ten z dwóch pozostałych, który wygrał bezpośredni mecz w Londynie; - wyższy procent wygranych setów; - wyższy procent wygranych gemów; - pozycja w rankingu.

Lista Honorowa

W latach 1970-1971 w Finałach ATP World Tour występowało, odpowiednio sześciu i siedmiu tenisistów, i każdy grał z każdym. O rozstrzygnięciu decydowała końcowa kolejność w grupie. W 1970 roku za zwycięzcę uznano Stana Smitha, który tak jak Rod Laver wygrał cztery z pięciu meczów, ale w bezpośrednim spotkaniu pokonał Australijczyka. Rok później bezapelacyjnym zwycięzcą został Ilie Nastase, który wygrał wszystkie swoje mecze. Od 1972 roku obowiązuje aktualny system rozgrywek z podziałem ośmiu tenisistów na dwie grupy. Najwięcej razy turniej wygrał Roger Federer (sześć), a za Szwajcarem na liście znajdują się Pete Sampras i Ivan Lendl (po pięć) oraz Năstase (cztery).