Bartłomiej Mordyl: Moim marzeniem było zagrać na Podpromiu

Zdjęcie okładkowe artykułu:
zdjęcie autora artykułu

AZS Politechnika Warszawska przegrała z Asseco Resovią Rzeszów i pożegnała się z Pucharem Polski. - Zawsze, gdy przychodziłem na Podpromie, moim marzeniem było tutaj zagrać - mówi Bartłomiej Mordyl.

Ćwierćfinał Pucharu Polski rozstrzygnął się bez niespodzianki. Większa szansa na taką mogłaby być, gdyby do Rzeszowa przyjechała pełna kadra zespołu Jakuba Bednaruka. W stolicy Podkarpacia pojawiło się tylko 8 zawodników Politechniki.

[ad=rectangle] - Nie mamy na tyle szerokiego składu, aby walczyć na wszystkich frontach. Wiedzieliśmy z jakim przeciwnikiem będziemy się mierzyć. Trener dał odpocząć podstawowym graczom. Wiadomo, długa podróż, 300 kilometrów w jedną stronę trochę męczy. Skupiamy się przede wszystkim na lidze, żeby znaleźć się w ósemce. To jest nasz priorytet. Resovia zagrywała mocno, ale my też zrobiliśmy w tym elemencie trochę punktów. Popełnialiśmy głupie błędy. Tu ktoś nie dograł prostej piłki, a ten stał nie tam, gdzie trzeba. To zadecydowało, szczególnie w drugim secie

- mówi Bartłomiej Mordyl.

AZS Politechnika Warszawska była blisko wygrania drugiej partii, w której prowadziła już 24:22. Potem jednak przyjęcie Inżynierom utrudnił Nikołaj Penczew, a decydujące akcje skończył Paul Lotman- Widać w nas cały czas brak doświadczenia. W końcówkach popełniamy głupie błędy. Mieliśmy dwie piłki setowe, których nie wykorzystaliśmy i Resovia nas za to skarciła. To jest dla nas cenne doświadczenie. Musimy swoje poprzegrywać, aby w przyszłości zachowywać chłodną głowę w końcówkach - twierdzi środkowy.

- Popełnialiśmy głupie błędy - mówi Mordyl
- Popełnialiśmy głupie błędy - mówi Mordyl

Mordyl gra w stołecznym zespole na zasadzie wypożyczenia z Asseco Resovii Rzeszów. Dla młodego zawodnika występ na Podpromiu był wyjątkowy. - Dla mnie to jest coś niesamowitego. Trzy lata spędziłem w rzeszowskim liceum sportowym. Grałem w juniorskich drużynach Resovii. Zawsze, gdy przychodziłem na Podpromie, moim marzeniem było tutaj kiedyś zagrać. Gdy tutaj tylko wszedłem, to aż mnie ciarki przeszły. Emocje było ogromne - przyznaje 19-latek.

Źródło artykułu:
Komentarze (1)
avatar
stary kibic
8.01.2015
Zgłoś do moderacji
0
0
Odpowiedz
Wcale Bartkowi się nie dziwię, że się stresował. Na boisku jednak grał skupiony i widać było jak bardzo przykłada się do gry, szczególnie w polu zagrywki, gdzie sprawiał starszym kolegom z Reso Czytaj całość