PKO Ekstraklasa normalnieje? Trenerska karuzela wyhamowała

Maciej Kmita 06 Marca 2020, 19:43

PAP/EPA / Na zdjęciu: Aleksandar Vuković

• PKO Ekstraklasa. Maciej Bartoszek szuka rewolucji. Chce odmienić oblicze Korony Kielce

Michał Probierz zwykł mawiać, że trener jedną ręką podpisuje kontrakt, a w drugiej trzyma walizkę, ale ten bon mot się nieco zdezaktualizował. Dziesięć zespołów PKO Ekstraklasy prowadzą ci sami trenerzy, co na starcie rozgrywek, a ośmiu z nich pracuje w tym samym miejscu ponad rok, co jak na polskie standardy jest znaczącym stażem. A rocznicę niedługo będą obchodzić Dariusz Żuraw (Lech) i Aleksandar Vuković (Legia): pierwszy 31 marca, a drugi - 2 kwietnia. Więcej w tabeli na końcu tekstu.

Znamienne jest to, że w grupie mistrzowskiej są dziś tylko zespoły prowadzone od dłuższego czasu przez tych samych szkoleniowców. Vuković, Probierz (Cracovia), Kosta Runjaić (Pogoń), Piotr Stokowiec (Lechia), Waldemar Fornalik (Piast) czy Marek Papszun (Raków) dawali preteksty do wręczenia im dymisji, ale ich przełożeni wykazali się cierpliwością i albo już zebrali tego owoce jak w Gliwicach rok temu, albo zbierają teraz jak w Warszawie czy Krakowie.

Najwyżej sklasyfikowanym klubem po zmianie na ławce trenerskiej jest Jagiellonia. Białostoczanie są jednak dokładnie w tym samym miejscu co przed zwolnieniem Mamrota - na 9. pozycji z punktem straty do "8".

PKO Ekstraklasa powoli staje się ligą bardziej przyjazną szkoleniowcom. Trenerska karuzela wyhamowała już w zeszłym sezonie, a teraz kręci się w tym samym, leniwym tempie. Poza pogrążonymi w organizacyjnym chaosie Arce i Koronie zwalniano w ekstremalnych sytuacjach.

W Krakowie i Lubinie wyniki były poniżej oczekiwań, Van Dael i Stolarczyk nie gwarantowali poprawy, a ich następcy wyprowadzili zespoły z kryzysów. W Wiśle do tego doszło wypalenie Stolarczyka, który co rundę tracił trzon zespołu, aż doszło do tąpnięcia. W Białymstoku natomiast wyczerpała się formuła współpracy trenera i prezesa Cezarego Kulesa, więc i tę zmianę można uznać za uzasadnioną z punktu widzenia higieny pracy.

Rok temu o tej porze lista ofiar też liczyła sześć nazwisk, ale zwalniało sześć klubów, a w tych rozgrywkach - pięć. W dobie ESA 37 prezesi polskich klubów tak cierpliwi jeszcze nie byli. W poprzednich sezonach trenerskie głowy spadały zdecydowanie częściej: do 26. kolejki zwolnień było od siedmiu do dziesięciu, a zwalniało od sześciu do dziewięciu klubów.

W ujęciu całościowym najkrwawszy był sezon 2013/14, czyli pierwszy obowiązywania ESA37, kiedy ligę opanowała psychoza kreski oddzielającą grupę spadkową od mistrzowskiej. Przez całe rozgrywki zwolniono wtedy 15 trenerów w 11 zespołach - tylko 5 klubów nie zdecydowało się wówczas na zmiany: Lech, Pogoń Szczecin, Wisła Kraków i Zawisza Bydgoszcz.

Najdłuższym stażem pracy w PKO Ekstraklasie cieszy się dziś Marek Papszun, który prowadzi Raków od kwietnia 2016 roku i przeszedł z nim drogę od II ligi do ekstraklasy. Dwa miesiące krócej w Górniku pracuje Marcin Brosz, który z kolei wprowadził zabrzan do ekstraklasy z I ligi.

Obaj przepracowali ze swoimi drużynami aż po osiem okresów przygotowawczych - to w polskich warunkach niespotykany komfort, na który zasłużyli efektami swojej pracy. Do 1000 dni w Cracovii zbliża się Michał Probierz - najdłużej zatrudniony w jednym klubie szkoleniowiec, biorąc pod uwagę tylko ekstraklasę.

* - tabela nie obejmuje dwóch zmian: odejścia Adama Nawałki z Górnika Zabrze na stanowisko selekcjonera reprezentacji Polski (2013/2014) i odejścia Leszka Ojrzyńskiego z Wisły Płock z przyczyn osobistych (2019/2020) Trenerzy klubów PKO Ekstraklasy: