W tym artykule dowiesz się o:
Łukasz Budziłek (GKS Katowice) - nie kadrowicz Rafał Leszczyński, a starszy o ledwie rok Budziłek jest na razie numerem 1 sezonu. Bramkarz GKS-u Katowice gra bardzo efektownie, nieźle wygląda na przedpolu, jest gibki i czujny na linii. Babol, który mogą pamiętać kibice przydarzył mu się nie w lidze, a pucharowym meczu z Zawiszą Bydgoszcz. Na pierwszoligowych boiskach prezentuje się pewnie, opuścił tylko jeden mecz, w pozostałych "wyjął" katowiczanom kilka ważnych punktów.
Daniel Chyła (Chojniczanka Chojnice) - atutem beniaminka z Chojnic jest gra obronna. Tylko siedemnaście straconych bramek to wynik mówiący sam za siebie. Chyła jest najmocniejszym punktem defensywy. Nie daje rywalom pohulać na swojej stronie, gra twardo i nieustępliwie. Poprzednią rundę jesienną rozegrał we Flocie Świnoujście jako defensywny pomocnik i nie błyszczał tak jak dziś na boku obrony. Trener Mariusz Pawlak znakomicie odczytał predyspozycje tego gracza, posyłając go w ten sektor boiska.
Maciej Szmatiuk (Górnik Łęczna) - filar najlepszej defensywy I ligi. Spędził na boisku całą rundę, z powodzeniem dyrygował formacją, w której często dochodziło do zmian personalnych. Zaznaczał swoją obecność także na połowie przeciwnika, a jego bramki dały podopiecznym Jurija Szatałowa remis z Flotą oraz zwycięstwo z Kolejarzem Stróże. Bez tych czterech punktów Górnik nie byłby dziś liderem.
Paweł Baranowski (PGE GKS Bełchatów) - błysnął na początku sezonu, następnie nie schodził poniżej określonego, dobrego poziomu. Niewątpliwym atutem tego stopera jest gra głową. Wykorzystywał ją nie tylko do czyszczenia przedpola, ale także strzelania goli. Jeden z nich przesądził o zwycięstwie bełchatowian z Chojniczanką Chojnice. Jego atutem wciąż jest wiek - ma na karku 23 lata, a jesienią grał jak profesor.
Adam Mójta (Sandecja Nowy Sącz) - niespodziewane odkrycie ostatnich miesięcy. Mójta jest wiodącą postacią Sandecji Nowy Sącz, pokazuje walory przede wszystkim w ofensywie. Chętnie podłącza się do akcji na skrzydle, posyła dobre piłki, jest wykonawcą stałych fragmentów. Lewy obrońca jest zarazem najlepszym strzelcem Bianconerich. Oczywiście, zaznaczamy, że swoje cztery gole strzelał wyłącznie z rzutów karnych, ale to też sztuka. Jak ważną jest postacią dla zespołu pokazał mecz z Okocimskim Brzesko, gdy pod jego nieobecność gra Sandecji – mówiąc kolokwialnie – nie kleiła się.
Grzegorz Bonin (Górnik Łęczna) - przy tej pozycji postawiliśmy znak zapytania. Poważnych kandydatów było dwóch i tak naprawdę obaj mogliby znaleźć się w tym miejscu jedenastki - mowa o Boninie i Macieju Bębenku z Sandecji. Ostatecznie wybieramy skrzydłowego lidera, który spektakularnie odpalił na koniec rundy. Bonin wrócił do formy z najlepszych okresów w karierze, brał na siebie ciężar gry, przeprowadzał dynamiczne akcje na boku boiska. Strzelił trzy gole, kilka następnych "załatwił" precyzyjnymi podaniami. Docenić należy jego współpracę z Łukaszem Zwolińskim, który zdobył dla Górnika siedem bramek.
Tomasz Jarzębowski (Arka Gdynia) - kapitan nie zawiódł. Paweł Sikora powtórnie zrobił z niego defensywnego pomocnika, a "Jarza" udowodnił, że pamięta jak powinno się grać w tym miejscu boiska. Czterokrotnie gościł w naszych jedenastkach kolejki, tyle samo razy kierował piłkę do siatki. W pamięci zapadła szczególnie bramka zdobyta w Bełchatowie precyzyjnym strzałem z rzutu wolnego, która przerwała długi impas strzelecki Arki. Piłka zatrzepotała w siatce, a gdynianie mogli zaprezentować długo oczekiwaną kołyskę dla, a jakże - Jarzębowskiego.
Daniel Feruga (Energetyk ROW Rybnik) - choć rybniczanie zimują w strefie spadkowej, to akurat gra Ferugi zasługuje na duże słowa uznania. Sypnął dziewięć goli, dorzucił kilka asyst, co lokuje go w czołówce klasyfikacji kanadyjskiej. Gra ofensywna zespołu w dużej mierze zależy od niego i akurat pod tym względem ROW wygląda nieźle. Fajną rundę zagrali także Kamil Wacławczyk oraz Przemysław Pitry, ale Feruga bije ich na głowę indywidualnymi statystykami.
Michał Mak (PGE GKS Bełchatów) - trochę nam zgasł na koniec jesieni, ale nie na tyle, żebyśmy zapomnieli jak fantastycznie radził sobie na początku sezonu. Autor dziewięciu goli, najczęstszy - sześciokrotny gość naszych jedenastek kolejki. Błyskotliwy drybler, szybki i coraz mądrzejszy piłkarsko. Każdy rywal otacza go teraz szczególną troską, dlatego coraz trudniej mu wykorzystywać atuty. Zobaczymy jak będzie radzić sobie po zimie.
Arkadiusz Aleksander (Arka Gdynia) - rok w rok strzela swoje. Jeśli ktoś chciałby krytykować Aleksandra za styl gry, to ten natychmiast zamyka mu usta liczbami. Lis pola karnego zaliczył jesienią jedenaście trafień, w siedmiu ostatnich rundach na zapleczu T-Mobile Ekstraklasy strzelił ich 55! Wiosną powinien powalczyć o koronę króla strzelców i ma na to duże szanse. Zawsze tam gdzie odbije się piłka, zawsze tam gdzie można dołożyć stopę - krótko mówiąc Arkadiusz Aleksander.
Dariusz Zjawiński (Dolcan Ząbki) - bardzo szybko zasiadł w fotelu lidera klasyfikacji strzelców i tak siedzi, siedzi i schodzić nie zamierza. Napastnik Dolcanu jest bardzo regularny, praktycznie nie zdarzały mu się dłuższe okresy strzeleckiego impasu. Na początek sezonu wbił hat-tricka Olimpii Grudziądz, strzelił temu samemu zespołowi także na koniec jesieni. "Zjawy" nie mogło zabraknąć w naszym zestawieniu. Jeśli wiosną utrzyma skuteczność może zdobyć ponad 20 goli w sezonie, co nie zdarzyło mu się od wielu lat. Na razie ma na koncie 13.
Ławka rezerwowych: Arkadiusz Malarz (PGE GKS Bełchatów) - Adrian Jurkowski (GKS Katowice), Sebastian Zalepa (Flota Świnoujście), Kamil Wacławczyk (PGE GKS Bełchatów), Dominik Kun (Stomil Olsztyn), Maciej Bębenek (Sandecja Nowy Sącz), Paweł Smółka (GKS Tychy).
Najlepszym pierwszoligowcem jesieni był... 
na Instagramie 
na Facebooku 
