Martin Vaculik stanowczy w sprawie odwołania meczu. "Byłaby masakra, bardziej motocross niż żużel"

ze mną za rok. A jeśli chodzi o rower, to jest dziwna sprawa. Zawodnicy nigdy specjalnie za tymi zajęciami nie przepadali. Kiedy pedałowaliśmy po zaśnieżonych trasach, bo i takie rzeczy się zdarzały, to słyszałem w peletonie narzekania w stylu: pieprzony kolarz się znalazł. Jak było hasło, że jedziemy, to wielu zaraz coś nagle bolało. [/quote] [quote]Jarek Hampel miał zawsze kłopot z czwórkami (mięsień czworogłowy – przyp. aut.), Maciek Janowski też coś wymyślał. Najlepsze jest to, że wszyscy narzekali, ale każdy z nich sobie rower kupił. Ale to teraz, bo jak w trakcie jednego ze zgrupowań robiliśmy sobie wyścigi na góralach, to zawodnicy ułożyli sobie taki cwany plan, że każdego dnia dwóch się ze mną ścigało, a reszta jechała sobie spokojnie z tyłu. Najlepiej jeździłem, więc zawsze skutecznie finiszowałem i wygrywałem kolejno z wszystkimi. Dopiero w ostatnim dniu obozu, jak już byłem zajechany, to przegrałem z Jackiem Krzyżaniakiem. Tym samym Krzyżaniakiem, który po zgrupowaniach zawsze mówił, że rower wyrzuca do kanału, żeby nie widzieć. Ale jaką oni mieli wtedy radość z tego, że wreszcie ktoś ze mną wygrał. Też się cieszyłem, bo widziałem, jak ta cała sprawa nas scementowała. Przypominam też sobie przejażdżkę x Cetniewa na Hel, gdzie jest 37 kilometrów w jedną stronę. Na Helu musiałem pociągu szukać, żeby kilku zawodników odstawić. Tylko Jeleniewski i Jędrzejak ruszyli na rowerach w drogę powrotną. Kazałem im jechać przodem. – Dogonię was, tylko odstawię pozostałych na dworzec – krzyknąłem, a jak już załatwiłem wszystko na stacji to ruszyłem w pościg. Zasuwałem aż miło, ale nigdzie nie było ich widać. Kiedy wpadłem do ośrodka, to pytałem czy dwóch gości na rowerach przyjechało, ale nikt ich nie widział. Wykąpałem się, zjadłem obiad i wtedy ich zobaczyłem. Wyglądali jak nurkowie wyciągnięci z wody. – Trener, szarpnąłeś dzisiaj naszymi organizmami – powiedział mi z wyrzutem Jędrzejak, a ja mu na to: - Ale Tomek, wy jesteście o czterdzieści lat młodsi. To jak to jest? [/quote] [quote] Teraz jeżdżę z Martinem Vaculikiem. On się trochę namyślał, bo bał się, że będzie miał grube nogi. – Martin! Co ty! Głupi jesteś? Widziałeś biegacza z grubymi nogami. Jak będziesz jechał siedemdziesiąt czy sto kilometrów normalnym tempem, to będziesz miał szczupłe nogi. Wszystko spalisz i tyle – wyjaśniłem i Martin dał się przekonać. Zimą kupił rower i muszę powiedzieć, że ma talent. Jest szczupły, wytrenowany i dobrze się porusza. Dołączyć do nas chce Artiom Łaguta. On zamówił sobie Gianta Propela. Piękny rower, sam mam taki. Jednak tych rowerów już w Polsce nie ma, więc Artiom musi czekać do września aż mu sprowadzą. Dodam, że na jeździłem też z Januszem Kołodziejem, ale on ma teraz inne obowiązki. Musi się zająć dzieckiem. Jakby nie było rower, to jest fajna sprawa, bo podtrzymuje kondycję i wydolność, a poza tym to przyjemność i okazania poznania nowych terenów. W międzyczasie można też pościgać się, pogadać, ludzie bliżej się poznają i współpraca w drużynie lepiej się układa. Polecam innym trenerom, żeby poszli w moje ślady i zaczęli uprawiać inne sporty. [/quote]

masę kilometrów, a my pokażemy, że też możemy z nim walczyć - wyjaśnił.[/i] To ja mam pomysł: rozegrajcie ten półfinał na rowerach i żadne mokre tory, żadne kontuzje nie będą wam straszne. Zdrowiej będzie i ekologicznie!