Nie muszę, a jedynie mogę - rozmowa z Pawłem Przedpełskim, zawodnikiem Unibaksu Toruń

Mateusz Makuch 10 Sierpnia 2013, 10:12

Mateusz Makuch: Jeździsz w tym sezonie znakomicie. Jaka jest na to recepta?

Paweł Przedpełski: Myślę, że po prostu ciężka praca. Do tego potrzebna jest także dobra atmosfera w teamie, zrozumienie z mechanikami no i odpowiedni sprzęt. Uważam zatem, że wiele czynników przekłada się na wynik.

Okrzyknięto cię objawieniem sezonu. Jak się czujesz z tym mianem?

- Ja bym się jeszcze wstrzymał z takimi opiniami. Poczekajmy do końca sezonu. Rozgrywki cały czas trwają. Przed nami ich najważniejsza faza, czyli play-offy. Jeżeli się tam dostaniemy, to w sumie rozpoczynamy od zera i wtedy każdy z nas będzie musiał dać z siebie wszystko. Na razie o tym nie myślę.

Powiedziałeś, że twój klucz do sukcesu to ciężka praca. Nie oszukujmy się jednak. W żużlu bez dobrego sprzętu nie osiągniesz zadowalającego wyniku. Jakim dysponujesz zapleczem?

- Podejrzewam, że moje zaplecze sprzętowe wygląda tak samo, jak u każdego innego zawodnika. Posiadam dwa motocykle…

Które są bardzo szybkie.

- (śmiech) No ciężko mi powiedzieć, co się na to składa. Po prostu odpowiada mi moje przygotowanie sprzętu.

O ile się nie mylę twoim mechanikiem jest człowiek, który przez wiele lat pracował w teamie Ryana Sullivana.

- Dokładnie tak. Moimi mechanikami są Waldemar Felt i Paweł Runowski. Pomagają oni zarówno mnie, jak i mojemu bratu. Jesteśmy zadowoleni z takiego rozwiązania, ponieważ jest dobrze. Nie zmienił tego fakt powrotu na tor Ryana.

Zdradzisz kto jest twoim tunerem?

Mało kto spodziewał się tak dobrej formy Pawła Przedpełskiego w tym sezonie

- Bardzo dobrze. Podpowiada sporo, ale nie tylko on, bo inni zawodnicy również. Wszyscy staramy się sobie pomagać. Jeżeli ktoś czegoś nie wie, jest zagubiony z ustawieniami motocykli to pomagamy mu rozwiązać problem. Co do Tomasza Golloba, jest to mistrz świata. Uważam, że to najlepszy polski zawodnik, a może nawet i na świecie. Staram się jednak naśladować nie tylko jego, ale pozostałych kolegów również, ponieważ jeżdżą ode mnie zdecydowanie dłużej i są bardziej doświadczeni.

A jak się czujesz, gdy jedziecie do Leszna i w 15. biegu zmieniasz Tomasza Golloba oraz ratujesz remis dla swojej drużyny?

- Przyznam szczerze, że nawet nie miałem czasu, by cokolwiek o tym pomyśleć. Na pewno jest to fajne uczucie zastąpić mistrza świata.

Często w tym sezonie byłeś jednym z najlepszych zawodników Unibaksu Toruń. Oczekiwania wobec ciebie pewnie są coraz większe, a i rywale zaczynają zwracać na ciebie większą uwagę na torze. Czujesz jakąś narastającą na sobie presję?

- Absolutnie nie. Od początku sezonu klub na mnie jej nie wywiera i ja sam też tego nie robię. W porównaniu z wieloma innymi zawodnikami, jeżdżę dopiero tyle czasu, że jeśli mi się uda to należy się z tego cieszyć, ale gdy mi się nie powiedzie to po prostu jest to dla mnie nauka, z której muszę wyciągnąć wnioski, a nie załamywać się. Jeżdżę stosunkowo od niedawna, więc ja nie muszę, a mogę.

Do ścigania wrócił Ryan Sullivan. Podbuduje was to mentalnie? Mówiło się bowiem, że drużyna Unibaksu Toruń jest troszeczkę rozbita przez nękające ten zespół kontuzje.

- Na początku sezonu było dobrze, najwidoczniej za dobrze. Z biegiem czasu chłopacy połapali kontuzje i wielka szkoda. Wrócił Ryan Sullivan i myślę, że nam pomoże. Nie siedział 10 miesięcy na motocyklu, więc we Wrocławiu na pewno było mu ciężko, tym bardziej, że tor był naprawdę wymagający. Jego kosmetyka trwała aż do prezentacji.

W Toruniu jest dość solidny sztab szkoleniowy w osobach Mirosława Kowalika i Jana Ząbika. Jaki mają wpływ na twoją karierę?

- Obaj mocno mnie wspierają. Zacząłem jeździć pod okiem tej dwójki i to oni razem od początku prowadzili moje treningi.

Dwie kolejki rundy zasadniczej do końca. Myślisz już o play-offach i ewentualnie o rywalu?

- Nie, nie myślę o tym. Nawet nie wiem, kto jest dokładnie na drugim miejscu w tabeli…

Włókniarz Częstochowa.

- Aha, cóż, jak powiedziałem, na razie o play-offach nie myślę. Skupiam się na nadchodzących meczach, w których chcę pojechać jak najlepiej.

Jakie cele indywidualne jeszcze na ten sezon sobie zakładasz?

- Chciałbym zdobyć medal w Indywidualnych Mistrzostwach Europy Juniorów oraz Młodzieżowych Indywidualnych Mistrzostwach Polski. Osiągnąć to założenie nie będzie mi łatwo. Liczę się z tym, że jest wielu dobrych zawodników. Wiadomo przecież, że z każdym można przegrać i wygrać.

Wspomniałeś o IMEJ. W drużynie zdobyłeś z reprezentacją Polski złoty medal…

- I jest to mój dotychczas największy sukces w karierze. Bardzo się z tego cieszę. Wspólnie z chłopakami daliśmy radę zdobyć złoto w Opolu.

A gdy oglądałeś Drużynowy Puchar Świata i widziałeś, jak niewiele starsi od ciebie Maciej Janowski i Patryk Dudek wznosili do góry puchar Ove Fundina nie pomyślałeś sobie "kurczę, za jakiś czas to mogę być ja w tej drużynie"?

Paweł Przedpełski pokazuje w tym sezonie, że drzemie w nim spory potencjał