US Open: Himalaje Agnieszki Radwańskiej

Łukasz Iwanek 28 Sierpnia 2014, 14:34

Wydawało się, że Peng nie jest już tak regularna jak kilka lat temu. A jednak wyszła na mecz z Radwańską bez żadnego lęku i po początkowych problemach przeszła do kontrnatarcia i zaczęła dominować na korcie. Jaki jest najsmutniejszy wniosek po tym spotkaniu? Dość dobrze grająca piąta rakieta świata okazała się za słaba, by nawet urwać seta klasyfikowanej na 39. pozycji Peng, która na taki poziom wznosi się raz od wielkiego dzwonu. Rolę doskonałej poetki przejęła Chinka. Poezja Radwańskiej była mało efektowna, nieuporządkowana i z rytmicznymi niedostatkami.

• US Open: Demony przeszłości wróciły, Agnieszka Radwańska przegrała z Shuai Peng

Skoro było tak dobrze, to dlaczego wyszło tak źle? Bo powinno być jeszcze lepiej, by pokonać rzetelną i inteligentną Peng, która nie chciała nic psuć. Po wyjściu na 2:0 i uzyskaniu break pointa na 3:0 trzeba było inicjować więcej własnych akcji, by nie pozwolić rywalce złapać wiatr w żagle. Wniosek jest bardzo prosty i oczywisty. Chinka grała jak tenisistka z Top 10, a Radwańska uraczyła nas dość dobrym tenisem, ale był to poziom trochę słabszy niż powinna pokazać zawodniczka z czołowej 10. Peng po prostu wykorzystała każde najmniejsze zawahanie Polki, których w przekroju całego meczu aż tak wiele nie było, ale jednak zbyt dużo w starciu z tak dobrze dysponowaną rywalką. To są detale, które później składają się na końcowy wynik. Chinka zagrała bardzo dobry mecz, ryzyko podejmowane w trudnych momentach się jej opłaciło i może się delektować pięknym zwycięstwem.

Czasem udaje się przetrwać takie okresy odrobinę słabszej gry, jakiej byliśmy świadkami w wykonaniu Radwańskiej w środę. Są tenisistki, które potrafią wygrywać mecze grając co najwyżej przeciętnie, bo przecież przez tak długi turniej rzadko udaje się przejść bez kryzysu. Radwańskiej też się to udaje, ale nie w konfrontacjach z zawodniczkami obdarzonymi instynktem i mało psującymi. W grze Peng jest sporo elementów zaskoczenia, tylko nie zawsze wszystkie tryby jej tenisa funkcjonują dobrze jednocześnie. Gdy czuje się niepewnie na korcie następuje awaria jej technicznych możliwości i wtedy staje się zwyczajną, jednostajną przebijaczką. Jednak gdy poczuje przypływ mocy, wówczas przemienia się w taktyczną geniuszkę i jest zdolna do tworzenia wielkich dzieł. Rzadko się jej udaje utrzymać w całym meczu taki poziom gry, dlatego ma tak niewiele tych wartościowych zwycięstw nad czołowymi tenisistkami świata.

Samym sprytem i inteligencją wielkich turniejów wygrywać się nie da. Oczywiście zawsze będę cenił tenisistki wielowymiarowe, które wybijają się technicznie na tle siłaczek, nie potrafiących nic innego jak tylko masakrować piłkę. Jednak Radwańskiej zdecydowanie potrzeba więcej agresji i odwagi. We wstępnych fazach turniejów przydałaby się taka brawura i chęć wykończenia rywalki połączeniem wojowniczych zapędów ze starannie zaplanowaną strategią. Czasem Polce brakuje instynktu wojowniczki, co szczególnie widać w wielkoszlemowych imprezach. Chce wygrać mecz jak najmniejszym nakładem sił i później, brzydko mówiąc, budzi się z ręką w nocniku. Piąta rakieta globu nie może dać się tak często zdominować w wymianach w II rundzie turnieju tej rangi.

• Agnieszka Radwańska: Nie jest to dla mnie tutaj żadna nowość

Nawet gdy agresja była, to były to często mocne, ale zagrywane bezpiecznie piłki, co Chinka skrzętnie wykorzystywała do szybkiego przejścia do ataku. Peng była bardziej kreatywna, wyprzedzała ruchy Polki, wiedziała kiedy poczekać na okazję do kontry, a kiedy przeprowadzić ofensywną akcję. Wykorzystując całe swoje bogactwo (urozmaicanie uderzeń z głębi kortu, drop szoty, loby, czucie przy siatce jak przystało na znakomitą deblistkę) zniszczyła marzenia krakowianki o zdobyciu wielkoszlemowej korony, bo przecież tenisistce tej klasy zawsze muszą przyświecać takie cele.

W komentarzu po meczu z Sharon Fichman pisałem, że spotkanie z Peng będzie czymś więcej niż tylko rozgrzewką, ale Radwańska wciąż powinna być wypoczęta. Wydawało się, że tak dobrej formy podczas amerykańskiego lata Polka jeszcze nigdy nie zbudowała. Były powody do optymizmu, oczywiście marzenia o tytule były typowo życzeniowe, ale przejście IV rundy było jak najbardziej realne. Tymczasem II runda okazała się być himalajami, na które krakowianka nie potrafiła wejść. Flushing Meadows to ciągle dla niej przeklęta góra, z której musi zawrócić nim na dobre zacznie się wspinać.

Oglądaj mecze WTA Tour z udziałem Igi Świątek, Magdy Linette i innych topowych zawodniczek w serwisie CANAL+ online. (link sponsorowany)