Irańczycy wyłączyli Polakom klimatyzację - rozmowa z Maciejem Jaroszem

Marek Bobakowski 29 Czerwca 2015, 17:19

Jakub Jarosz - w opinii większości fachowców - został bohaterem drugiego spotkania Iran-Polska. Atakujący Transferu Bydgoszcz zdobył 22 punkty i tym samym został najskuteczniejszym zawodnikiem meczu. - Kiedy jeszcze przed spotkaniami w Teheranie przeczytałem, że wielu ludzi zastanawia się nad tym, kto ma zastąpić w przyszłości Bartka Kurka, zakładając z góry, jeszcze przed pierwszym gwizdkiem sędziego, iż Kuba sobie nie poradzi, byłem wściekły - rozpoczął rozmowę ze Sportowymi Faktami, ojciec siatkarza, wieloletni reprezentant (176 spotkań), trzykrotny medalista mistrzostw Europy, olimpijczyk, a potem znany trener, Maciej Jarosz. - Co teraz mają do powiedzenia? Chętnie bym spojrzał im prosto w oczy.

Marek Bobakowski: Pana syn nie po raz pierwszy udowodnił, że można na niego liczyć. Pamiętamy ME w 2011 roku, mecz o brąz z Rosją, główne dzięki jego skutecznej grze udało się stanąć na podium.

Maciej Jarosz: Tak, też pamiętam, jak się wtedy denerwowałem. Takich spotkań, gdzie Kuba wchodził jako zmiennik i brał na siebie ciężar odpowiedzialności było więcej. W Lidze Światowej, w Pucharze Świata. Nie ograniczałbym się tylko do dwóch spotkań: z Rosją podczas ME i teraz z Iranem w ramach LŚ.

Co pan pomyślał, kiedy w zeszłym tygodniu do Polski nadeszła informacja, że Bartosz Kurek doznał kontuzji?

- Nic wielkiego, urazy są wpisane w życie sportowca. Wiedziałem, że przyszedł czas na mojego syna. Kuba miał o tyle trudniej wejść w drużynę, że od 6-7 tygodni nie rozegrał ani jednego meczu. Od razu tłumaczę: nie narzekam. Rozumiem Stephane'a Antigę, że stawiał tylko na Bartka. Przecież musi go ogrywać po powrocie do kadry. Tym większa radość, że Kuba wytrzymał presję i pokazał się z tak świetnej strony.

Po meczu na antenie Polsatu Sport wspomniał pan krótko o tym, że Irańczycy wyłączyli klimatyzację w hotelu polskich siatkarzy. Wie pan to od syna?

- Pewnie, że tak. Jednak w tym wypadku nie mogę Irańczykom nic zarzucić. To akurat specyficzny sposób dopingu, ale jak najbardziej dozwolony. Każda hala ma swoją specyfikę i trudno mieć pretensje do fanów z Iranu, że chcieli zagłuszyć naszą drużynę. Mają taki sposób kibicowania. Trzeba się z tym pogodzić.

W kadrze nie ma Mariusza Wlazłego, Pawła Zagumnego, Michała Winiarskiego, Krzysztofa Ignaczaka. A my nadal świetnie gramy.

- Bo od lat mamy doskonałe szkolenie. Warto też podkreślić, że ta praca u podstaw jest prowadzona przez setki polskich trenerów. Szacunek dla Stephane'a Antigi, iż potrafi powołać odpowiednich ludzi, wypełnić luki po odejściu czołowych zawodników, motywować. To wielka siła polskiej siatkówki. Proszę zobaczyć, w tym roku z marszu do pierwszej szóstki kadry wszedł Mateusz Bieniek. Na horyzoncie czekają inni "młodzi-gniewni": Bartosz Bednorz, Aleksander Śliwa, nie zapominajmy o Grześku Boćku. W końcu, po latach, doszliśmy do takiej sytuacji, że nie musimy się martwić o następców. Antiga może dowolnie przebierać wśród masy młodych zawodników.

• LŚ 2015: Amerykanie już w Final Six, Polacy o krok od awansu do turnieju finałowego w Rio de Janeiro

- Bardzo ważne. Pamiętajmy, że jesteśmy mistrzami świata i nie powinniśmy sobie odpuszczać. Mówię to do tych, którzy jeszcze niedawno apelowali do Antigi, aby odpuścił Ligę Światową. Moim zdaniem w turnieju finałowym musimy zagrać. Jako najlepszy zespół na świecie nie możemy schodzić poniżej pewnego poziomu. W Rio zagra sześć równorzędnych zespołów, każdy będzie mógł wygrać z każdym, tutaj bym już jakoś szczególnie nie naciskał na chłopaków. Niech zagrają na luzie.

Jesienią czeka nas jednak ważniejszy turniej, Puchar Świata.

- Oczywiście, że ważniejszy, bo dający przepustkę na igrzyska olimpijskie. Na dodatek chyba najtrudniejszy turniej na świecie, o wiele trudniejszy od mundialu. Proszę jednak zauważyć, że od końca Ligi Światowej do początku Pucharu Świata mamy aż siedem tygodni. Będzie więc czas zarówno na wypoczynek, jak i na wypracowanie drugiego szczytu formy. Bez obaw.

Co z mistrzostwami Europy? Są zaraz po powrocie z Japonii, tam już nie będzie czasu na szlifowanie formy.

- Zgadza się. Jeżeli osiągniemy sukces podczas PŚ, to i podczas mistrzostw Starego Kontynentu będzie dobrze. Zagramy na fali sukcesu, będzie nam łatwiej. Najważniejsze, że czeka nas kolejny pełen emocji sezon reprezentacyjny. Który to już rok z rzędu nasi zawodnicy grają na wszystkich najważniejszych turniejach? Który to już rok z rzędu walczą o medale? Który to już raz występują w roli faworytów? Niech mi ktoś powie, że nie jesteśmy potęgą.

LŚ, gr. B: Jakub Jarosz poprowadził do triumfu - Biało-Czerwoni w statystykach po drugim meczu z Iranem