Sprawdziło się siatkarskie porzekadło - relacja z meczu Transfer Bydgoszcz - AZS Politechnika Warszawska

teraz może być tylko lepiej. Generalnie bydgoska drużyna dysponuje wciąż lepszymi siatkarzami od warszawskiej Politechniki tak więc z biegiem czasu wszystkie trybiki powinny się ze sobą dotrzeć a wtedy Transfer włączy się do walki o 5-te miejsce w stawce choć oczywiście faworytem w starciach z Lotosem Gdańsk czy Czarnymi Radom raczej nie będzie. Niebagatelny wpływ na taki, optymistyczny obrót spraw powinna mieć osoba trenera co warto podkreślić także w kontekście dzisiejszego spotkania - Vital Heynen ze względu na obowiązki w reprezentacji Niemiec właściwie nie pracował z tą drużyną podczas okresu przygotowawczego stąd też dzisiejszy bałagan można jeszcze zrzucić na kark trenera Kardasa, który delikatnie mówiąc szkoleniowcem jest jakim jest co zdążył nam już udowodnić w zeszłym sezonie. Dodam jeszcze, że najlepszym po stronie gości był bezwzględnie Cupkowić a najgorszym Jakub Jarosz - popularny "Cupko" był zdecydowanie pierwszą opcją w ataku u Woickiego i punktował z najtrudniejszych piłek podczas gdy Jarosz raz po raz nadziewał się na blok (czasami nawet pojedynczy!)swoich nastoletnich przeciwników przełamując kolejne tabu siatkarskiej żenady. A i byłbym zapomniał - Waliński to wykapany Konarski bis, czyli bardzo solidny średniak szyty na miarę bydgoskich aspiracji (tych obiektywnych a nie życzeniowych rokrocznie wciskanych nam przez prezesa Sieńko, który teraz duka coś o czwartym miejscu), który będzie miał swój wkład w zdobywaniu jakichś pomniejszych celów ale reprezentacja to jednak zdecydowanie wyższe progi. * Politechnika biorąc pod uwagę ramy ich możliwości zagrała dzisiaj niemal perfekcyjne spotkanie - mam tu na myśli nie tylko wygrane sety ale także otwierające partie gdzie mimo dobrej gry nie udało się pokonać grającego wtedy jeszcze w miarę poukładaną i logiczną siatkówkę Transferu - co też pokazuje jakie są możliwości Bydgoszczan a jakie Warszawian na dzień dzisiejszy. Poniżej oczekiwań zagrał Bartłomiej Lemański, bezproduktywny na boisku w bloku i ataku oraz nie stwarzający większego zagrożenia na zagrywce czego mogliśmy od niego oczekiwać np. biorąc pod uwagę przedsezonowe sparingi - został jednak szybko zmieniony przez Mordyla, który o ile w ataku gra tak jak w reprezentacji juniorów czyli bardzo słabo to w bloku i na zagrywce wniósł wiele oczekiwanego ożywienia co w jakiś sposób pozwoliło wyrównać szanse na siatce. Postęp naszych reprezentacyjnych przyjmujących w odbiorze zagrywki jest ewidentny co niezmiernie cieszy jednak nie aż tak kolosalny jak mogłoby się na pierwszy rzut oka wydawać ponieważ Warszawianie w przeważającej ilości ustawień stają w czterech do przyjęcia (razem z "atakującym" Filipem) a wtedy wycinek boiska, za który odpowiada Śliwka czy Szalpuk jest naprawdę minimalny. O ile ten pierwszy z wymienionych wyróżniał się tym co zawsze czyli imponującym wachlarzem zagrań technicznych, do których dołożył przekonujący odbiór zagrywki, którego brakowało mu np. w reprezentacji juniorów tak Artur Szalpuk może w tym sezonie pretendować do miana najlepszego na swojej pozycji w Pluslidze rywalizując z Conte (znakomity mecz z Będzinem tak swoją drogą) czy Kaliberdą. Wielokrotnie przecierałem oczy ze zdumienia (ostatni raz przy wyborze MVP) kiedy ten chłopak zasługujący na miano cudownego dziecka naszej siatkówki kończył nieprawdopodobne piłki - jeśli poprawi przyjęcie i ostro potrenuje zagrywkę, która jest najsłabszym z jego ofensywnych elementów ma wszystko w swoich rękach aby grać kiedyś na poziomie takiego Lucarellego. Jak dla mnie bezwzględnie najlepszy zawodnik spotkania bo choć Filip nastukał więcej punktów to jednak te wywalczone przez Szalpuka miały zdecydowanie większą wagę. * Michał Filip mnie osobiście wciąż nie przekonuje - ataki po prostej w pięciosetowym pojedynku może 2 - 3, zagrywka z wyskoku ale raczej z gatunku tych nie robiących większej szkody (patrząc w statystyki pamiętajmy, że dzisiaj Nally, Waliński i Cupkowić grali w odbiorze tak jakby spotkali się właśnie po raz pierwszy na treningu) poza tym kiepskie warunki fizyczne oraz mały zasięg przez co drugim Wlazłym nie będzie. Na razie robi furorę ale jak trafi na lepiej przygotowaną pod niego drużynę może odbić się od ściany - mam jednak nadzieję, że to zwykłe krakanie a Michał udowodni, że się ciężko pomyliłem bo dzisiaj grał naprawdę świetnie.