Nie po to wracałem do domu, by za chwilę z niego uciekać - rozmowa z Marcinem Lijewskim, zawodnikiem Wybrzeża

Michał Gałęzewski 31 Lipca 2014, 10:20

Michał Gałęzewski: Trenujesz z zespołem od początku okresu przygotowawczego. Wybrzeże ma potencjał?

- Nie, są dużo bardziej zaawansowani niż my wtedy, tylko poziom ligi jest inny.

• Oficjalnie: Marcin Lijewski zawodnikiem Wybrzeża Gdańsk

Myślisz że jesteście w stanie powalczyć o coś więcej, niż utrzymanie?

- Nie mówimy tutaj o ciężkiej walce o utrzymanie, tylko o spokojnym bycie ligowym. Dla beniaminka pierwszy sezon jest zawsze bardzo trudny. Będzie trzeba płacić w nim frycowe. Jak przez to przetrwamy, to w następnych latach będzie już lepiej. Utrzymajmy się, a na którym miejscu skończymy? Zobaczymy.

Rywale nie będą się przede wszystkim na ciebie nastawiać?

Marcin Lijewski trenuje z Wybrzeżem od początku okresu przygotowawczego (fot. facebook.com/SPRWybrzeze

- Na razie skupiamy się głównie na aspektach wytrzymałościowym i siłowym. Zajęć z piłkami nie było dużo, a jak już miały miejsce, to pracowaliśmy na takim zmęczeniu, że ciężko było cokolwiek zrobić. Najbliższe dni będą wyglądały troche inaczej. Przed nami pierwsze granie na turnieju. Po weekendzie będzie można powiedzieć więcej. Ciężko się gra w piłkę ręczna z drewnianymi nogami.

Ty zagrasz podczas III Memoriału Leona Walleranda?

- Oczywiście, że tak. Mam nadzieję, że nogi dojdą do siebie i będę mógł coś ciekawego pokazać.

• Ireneusz Żak: W sparingach musi być trochę adrenaliny

Jak ten klub w sezonie 2010/11 reaktywował się i startował od drugiej ligi, wierzyłeś że przyjdzie ci skończyć w nim karierę?

- Ciężko powiedzieć, czy to wierzyłem, aczkolwiek marzyło mi się coś takiego i cieszę się, że te marzenia się spełniły. Chciałem w końcu pomieszkać w domu, bo wspólnie z moją żoną założyliśmy tu rodzinę, wybudowaliśmy dom i tutaj moje dzieci chodzą do szkoły. Moje życie kręci się wokół Gdańska. Byłem weekendowo-wakacyjnym ojcem i mężem. Teraz to się zmienia i czuję się z tym doskonale. Klub z roku na rok się rozwija. Trzeba zbudować solidne struktury, wzmocnić go marketingowo, bo w tych czasach to bardzo ważne. Nie od razu Rzym zbudowano i tak samo będzie tutaj.

To prawda że już wcześniej pomagałeś klubowi?

Marcin Lijewski marzył o tym, by zakończyć karierę w klubie w którym wypłynął na szerokie wody

- Odbudowa trwa i ma się dobrze. Wrócił Dawid Nilsson, wróciłem ja. Może po drodze zasili nas jeszcze ktoś o fajnym nazwisku, kto przyciągnie kibiców? Przede wszystkim musimy się skupić na dobrej grze, ale o to akurat patrząc na chłopaków jestem spokojny.

W Wybrzeżu Gdańsk chcesz być zawodnikiem, czy kimś jeszcze?

- Na razie jestem tylko zawodnikiem. W międzyczasie z Damianem Wleklakiem chcemy opiekować się kadrą młodzieżową, a później zobaczymy. Ciężko jest pełnić kilka funkcji naraz, gdy się trenuje. Poświęcam całego siebie na graniu. Później zobaczymy, na czym będzie polegała moja rola w klubie.

Podpisałeś roczny kontrakt. Jest szansa, że podobnie jak Dawid Nilsson będziesz z roku na rok przedłużał umowę?

- Kontrakt podpisałem na rok, trudno w moim wieku o to, by podpisywać dłuższe umowy. Nie po to wracałem do domu, by za chwilę z niego uciekać.