Stalowe nerwy Czeczeńców - relacja z meczu KS Azoty Puławy - PGE Stal Mielec

kapitalnie broniącym Bogdanovem (będzie z niego duży pożytek), ale dwie sytuacje z tej części gry rzucają się w oczy: Dyskwalifikacja dla Antka za aktorstwo Adama (jak dobrze to znamy;)) - Uderzenie w twarz było, to nie ulega wątpliwości, ale czy było to zagranie umyślne? Śmiem wątpić. Dodatkowo Babicz najpierw obniżył pozycję i po prostu nadział się na rękę Antka, a później w swoim stylu przyaktorzył. W tej sytuacji sędziowie nie wahali się ani chwili, aby dać czerwień. Druga to wykluczenie dla Dzono - Tarabochia wykonuje atak prostopadły, oddaje piłkę do skrzydła i wpada na Nikolę. Ofensa raczej nie było, ale dwójka dla Dzono z kapelusza. Co ciekawe dwie akcje później analogiczna sytuacja w drugą stronę (Szpera-Tylutki) i nie ma nic... Po zajściu Antka graliśmy praktycznie bez koła, bo puławianie poniewierali Krępą jak chcieli i nie był on zupełnie przydatny w ataku, przez co praktycznie każda akcja Stali to było granie 5 na 6. Pomimo tego sytuacyjne rzuty znajdywały drogę do bramki. Około 45 minuty Kryński przypomniał sobie po co stoi przed bramką;) i zaczął murować, często w beznadziejnych sytuacjach. Do tego trzeba przyznać, że obrona Stali zaczęła grać na wysokim poziomie blokując część rzutów puławian. Chyba w 51 minucie Stali udało się dojść na remis, a w kolejnych minutach stopniowo powiększać przewagę dzięki dobrej grze w obronie i interwencjom Lecha. W drugiej połowie sędziowie wykazali się totalną bezmyślnością i pozwolili duetowi Jankowski-Szpera załatwiać jakieś swoje porachunki na parkiecie. Najpierw Jankowski nie puścił Szpery po gwizdu - za co powinien dostać dwójkę, później Szpera go odepchnął za co powinin dostać dwójkę, a w następnej akcji Jankowski stwierdził, że sam wymierzy sprawiedliwość i uderzył pięścią Szperę w brzuch. Jankowski dostał tylko dwie minuty, a powinien dyskwalifikację z opisem. Ogólnie odniosłem wrażenie, że sędziowie nie trzymali się linii sędziowania. Zupełnie nie reagowali na ewidentne ofense z obu stron. Nie rozumiem dlaczego na takie spotkania, w których wiadomo, że będzie walka nie wysyła się lepszych arbitrów? Stal ten mecz wygrała grając w 9!!! Lechu w całym meczu coś tam odbił, ale w ostatnim kwadransie był ostoją defensywy. Miro przez cały mecz trzymał poziom. Chodara zagrał trochę lepiej niż ostatnio w obronie, choć notuje zniżkę formy - w ataku nie grał. Janyst zagrał solidnie, pewnie egzekwował karne, choć w ataku pozycyjnym Bogdanov był górą. Kostrzewa grał chimerycznie. Udane zagrania przeplatał nieskutecznymi. W ataku pół na pół, ale w dobrze zagrał w defensywie. Szpera na środku radził sobie znakomicie, dopóki Antek grał to bardzo dobrze układała się współpraca na tej linii. Później Marek nie bał się rzucać z sytuacyjnych piłek i znów jego słynne biodro znajdywało drogę do bramki. Dzono znów grał odważnie, z gry rzucił 4 bramki, 2 razy złapał go Bogdanov, a raz blok Azotów. Trzeba przyznać, że kondycyjnie Nikola nie wygląda już jak wrak z początku sezonu, teraz bez trudu wytrzymał całe spotkanie. Będzie solidnym zawodnikiem. Grzesiek nie wszedł dobrze w mecz, ale druga połowa to koncert sytuacyjnych rzutów Sobuta. Antek dopóki grał, grał bardzo dobrze, wszedł Krępa i trzeba było improwizować, bo był ogromny problem z podzieleniem strefy. Trzeba przyznać, że dziś mielecka ławka żyła - Krieger, Adamuszek i Obiała mocno zdzierali gardła i żyli meczem. Ogólnie zespół stanowi monolit, zawodnicy zostawiają całe swoje zdrowie i serce na boisku. Grają bez wzajemnych pretensji i na prawdę miło ogląda się tak walczący zespół. Myślę, że właśnie tą walką udało się pokonać faworyzowany zespół z Puław. Azoty grały trochę jakby bez jaj, grali jak rzemieślnicy, jak ludzie, którzy po prostu przyszli do pracy, a nie ludzie z pasją i charakterem. Przede wszystkim tego brakło puławianom do końcowego sukcesu, tej pozasportowej cząstki, która pozawala zagrać ponad swoje możliwości. Stal wygrał dziś właściwie tylko tym elementem, bo umiejętności sportowe obu zespołów są na tym samym poziomie. Puławianom życzę pokonania Pogoni, choć będzie to zadanie trudne. Patrząc na końcową tabelę aż żal ściska, że przytrafiły się takie mecze jak porażka w Kwidzynie, remis w Opolu, porażka u siebie z Górnikiem, czy remis z Azotami, bo teraz ten zespół nawet z szóstego miejsca byłby w stanie walczyć o medal. Wokół zespołu wytworzyło się tyle pozytywnej energii, że niesieni tą falą mogliby osiągnąć wiele. Jednakże mielczanie mają dużą szansę na poprawę swojego miejsca w tabeli, choć nie będzie to, bo Chrobry to bardzo niewygodny przeciwnik, ale z takim sercem do gry wszystko jest możliwe. Brawo Stal!!! Czeczeńscy powrócili!!!