Wiem, że poradzę sobie w Hiszpanii - rozmowa z Adamem Waczyńskim, graczem Rio Natura Monbús Obradoiro

Karol Wasiek 01 Września 2014, 15:28

Karol Wasiek: Wróćmy jeszcze do minionego sezonu. Po pokonaniu Rosy Radom w "małym finale" zajęliście trzecie miejsce. Taki rezultat wziąłbyś w ciemno przed rozgrywkami?

Adam Waczyński: Zdecydowanie! Wydaje mi się, że tę przysłowiową cytrynę wycisnęliśmy do maksimum. W sezonie zasadniczym prezentowaliśmy się naprawdę bardzo dobrze i cieszę się, że nie zaprzepaściliśmy tego w play-offach. W pełni zasłużyliśmy na ten brąz.

Ale bądź co bądź, to byliście o krok od odpadnięcia z tych play-offów...

- To prawda. Powiem szczerze, że do tej pory nikt z nas nie wie, jak to się stało, że w piątym spotkaniu odrobiliśmy 18 punktów straty i wygraliśmy mecz. To było jak piękny sen. Całe szczęście, że wszyscy obudziliśmy się w odpowiednim czasie. Sam się dziwię, że byliśmy w stanie odrobić taką przewagę w tak krótkim odstępie czasu. Można powiedzieć, że szczęście było przy nas.

Wracając jeszcze do tego trzeciej lokaty na koniec sezonu 2013/2014. To jest idealne miejsce dla Trefla? Nie było was stać na więcej?

- Trzeba sobie jasno powiedzieć, że ekipy ze Zgorzelca i z Zielonej Góry odstawały nieco od poziomu innych drużyn. Co prawda ze Stelmetem przegraliśmy 2:3 w półfinale, ale to nie oznacza, że byliśmy blisko ich pokonania. W odpowiednim momencie grali na tyle agresywnie, że nie za bardzo mieliśmy swoje szanse w tym ostatnim meczu. Zresztą podobnie było w trzecim spotkaniu.

Przez cały sezon prezentowaliście naprawdę równą i poukładaną koszykówkę. Można chyba śmiało zaryzykować tezę, że trener Maskoliunas dobrze poukładał te klocki?

Adam Waczyński: Z Treflem osiągnęliśmy maksimum

- To prawda. Władze klubu, jak i sztab szkoleniowy wierzyli w ten zespół od samego początku. My zawodnicy cieszyliśmy się z tego, że zostaliśmy obdarzeni takim zaufaniem i chcieliśmy pokazać, że nie zostało to zrobione na wyrost. Dużo zespołów tego nie praktykuje, działacze nie są cierpliwi i trzeba sobie jasno powiedzieć, że to nie jest dobra droga. Hurtowe zwalnianie zawodników do niczego pozytywnego nie prowadzi. Takie jest moje zdanie. Nie wpływa dobrze na atmosferę w drużynie.

Tacy zawodnicy jak Lance Jeter, Milan Majstorović złapali tę najwyższą formę w "szóstkach" oraz w play-offach. To chyba też pomogło osiągnąć ten sukces.

- To jest właśnie to, o czym mówiłem przed chwilą. To zaufanie działaczy przyczyniło się do sukcesów tej drużyny. Władze klubu mogły już wcześniej decydować się na zmianę niektórych graczy, ale wykazali cierpliwość i śmiało można powiedzieć, że to się opłaciło. Ci zawodnicy, których wymieniłeś, pokazali, że drzemią w nich spore umiejętności i stać ich na dobrą grę. W końcówce sezonu bardzo się nam przydali.

Ten sezon miał być dla ciebie przełomowy i chyba z perspektywy czasu można powiedzieć, że taki właśnie był. Zgodzisz się?

- Muszę podziękować władzom, jak i trenerowi, że obdarzyli mnie takim zaufaniem. Na każdym kroku czułem, że wszyscy wierzą w moje umiejętności. Starałem się wywiązać z moich obowiązków, dawać drużynie jak najwięcej. W sezonie zasadniczym było z tym różnie, ale na najważniejszą część rozgrywek trafiłem z formą.