Przed galą w Czengdu: Sylwetka Andrzeja Gołoty

Zdjęcie okładkowe artykułu:
zdjęcie autora artykułu

W piątek w chińskim Czengdu Andrzej Gołota stoczy 50. walkę w zawodowej karierze. Jeśli Polak pokona Raya Austina, najprawdopodobniej otrzyma szansę pojedynku o pas mistrza świata federacji WBA.

W tym artykule dowiesz się o:

Andrzej Gołota urodził się 5 stycznia 1968 r. w Warszawie. Już w wieku 18 lat wywalczył pierwszy z czterech tytułów mistrza Polski w wadze ciężkiej (startował wówczas w barwach Legii Warszawa). Swój największy sukces w amatorskiej karierze osiągnął jednak w 1988 roku w Seulu, gdzie sięgnął po brązowy medal olimpijski.

W wieku 24 lat Gołota stał się pięściarzem zawodowym. Początek jego kariery był imponujący. W ciągu ponad 4 lat polski bokser wygrał 28 walk z rzędu, a aż 25 z nich kończyło się przed czasem. Z każdym kolejnym zwycięstwem zyskiwał na renomie, jednak w 1996 r. nadeszły pierwsze niepowodzenia. Najpierw Gołota pokonał Danella Nicholsona, lecz znokautował go w sposób nieprzepisowy, wykonując cios głową. Od tego momentu za Polakiem ciągnęła się łatka pięściarza walczącego nie fair. Opinie obserwatorów potwierdziły dwa kolejne pojedynki z Riddickiem Bowe. W obu tych starciach Gołota toczył ze słynnym Amerykaninem wyrównany bój, ale boksował poniżej pasa. Efekt? Dwukrotnie został zdyskwalifikowany.

Kompletną klapą zakończyła się pierwsza szansa zdobycia przez 29-letniego wówczas pięściarza tytułu mistrza świata. W starciu z Lennoxem Lewisem Polak został znokautowany już po 90 sekundach, przyjmując dwie serie potężnych ciosów Brytyjczyka. Tytułu federacji WBC Gołota nie zdobył i, jak się później okazało, marzenia o mistrzowskim pasie pozostały niespełnione do dziś.

Po porażce Lewisem, Polakowi udało się jednak pozbierać i kolejne sześć pojedynków zakończyło się jego zwycięstwem. Pewien niedosyt pozostawiło starcie z Timem Witherspoonem. Doświadczony Amerykanin był zdecydowanie słabszy od Gołoty, a mimo to polskiemu pięściarzowi nie udało się go znokautować i ostatecznie wygrał tylko na punkty.

Kolejna szansa walki o mistrzowski tytuł miała nadejść wraz z pokonaniem Michaela Granta. Tym razem Polak, mimo że boksował całkiem nieźle, pod koniec starcia zaliczył knockdown i musiał pogodzić się z czwartą w karierze porażką.

W pamięci kibiców zapisał się także pojedynek Gołoty z Mike'm Tysonem, ale nie z powodu sukcesu Polaka, lecz dlatego, że w przerwie między drugą a trzecią rundą odmówił on kontynuowania walki i zszedł z ringu. Głodna wrażeń publiczność była wściekła i obrzuciła Gołotę wszystkim, co miała pod ręką. Później wprawdzie, ze względu na obecność w organizmie środków odurzających, Amerykaninowi odebrano zwycięstwo, ale po nieudanym wieczorze w Detroit wielu ekspertów nie wierzyło, że polski pięściarz może jeszcze wyjść na zawodowy ring. Mylili się jednak, bo po kilkuletniej przerwie Gołota wrócił do rywalizacji, a w 2004 r. po raz drugi w karierze stanął przed szansą wywalczenia mistrzowskiego pasa. Stawką było trofeum federacji IBF. Znów nie udało mu się jednak osiągnąć sukcesu. Walka z Chrisem Byrdem zakończyła się remisem. W kolejnym starciu o pas (tym razem organizacji WBA) Gołota przegrał na punkty z Johnem Ruizem i nie wykorzystał trzeciej już szansy.

Definitywny koniec kariery przepowiadano Polakowi po prawdziwej klęsce, jakiej doznał trzy lata temu w starciu z Lamonem Brewsterem. Walka z Amerykaninem trwała zaledwie 53 sekundy, w ciągu których Gołota aż trzy razy był liczony. Po porażce w takim stylu mało kto wróżył Polakowi powrót do boksowania. A jednak... Doświadczony pięściarz raz jeszcze nie dał za wygraną i po ponad dwuletniej przerwie skrzyżował rękawice z kolejnymi rywalami, pokonując Jeremy'ego Batesa, Kevina McBride'a i Mike'a Mollo. W efekcie w piątek zmierzy się z Rayem Austinem i jeśli znów zatriumfuje, być może otrzyma ponowną szansę zdobycia mistrzowskiego tytułu.

W 49 dotychczasowych walkach Gołota odniósł 41 zwycięstw (33 przed czasem) i 6 porażek (3 przed czasem). Jeden pojedynek z jego udziałem zakończył się remisem, natomiast wynik starcia z Mike'm Tysonem został anulowany. Oby 50. zawodowa walka Polaka przyniosła mu zwycięstwo. Być może wówczas podopieczny Sama Collonny skrzyżuje rękawice z Nikołajem Wałujewem i wreszcie po latach zdobędzie upragniony pas mistrza świata.

Przebieg zawodowej kariery Andrzeja Gołoty

<b>Lp</b> <b>Data</b> <b>Rywal</b> <b>Wynik</b>
107.02.1992Roosevelt Schuler (USA)zwycięstwo (KO)
228.02.1992Joe Jones (USA)zwycięstwo (KO)
327.03.1992Charles Presswood (USA)zwycięstwo (KO)
420.06.1992Joey Christjohn (USA)zwycięstwo (KO)
524.07.1992Robert Smith (USA)zwycięstwo
628.08.1992James Holly (USA)zwycięstwo (KO)
703.10.1992Aaron Brown (USA)zwycięstwo (KO)
805.12.1992Young Joe Louis (USA)zwycięstwo (KO)
905.02.1993Andre Crowder (USA)zwycięstwo (KO)
1026.03.1993Bobby Crabtree (USA)zwycięstwo (KO)
1115.05.1993Kevin P. Porter (USA)zwycięstwo (KO)
1222.06.1993Carlton West (USA)zwycięstwo (KO)
1310.07.1993Marion Wilson (USA)zwycięstwo
1404.09.1993Andre Smith (USA)zwycięstwo (KO)
1523.11.1993Calvin Jones (USA)zwycięstwo (KO)
1614.01.1994Donnell Wingfield (USA)zwycięstwo (KO)
1716.03.1994Larry Davis (USA)zwycięstwo (KO)
1806.05.1994Terry Davis (USA)zwycięstwo (KO)
1918.06.1994Jesse Shelby (USA)zwycięstwo (KO)
2013.08.1994Jeff Lampkin (USA)zwycięstwo (KO)
2101.11.1994Darren Hayden (USA)zwycięstwo (KO)
2226.01.1995Dwayne Hall (USA)zwycięstwo (KO)
2311.04.1995Marion Wilson (USA)zwycięstwo
2416.05.1995Samson Po'uha (Tonga)zwycięstwo (KO)
2526.08.1995West Turner (USA)zwycięstwo (KO)
2618.11.1995Jason Waller (USA)zwycięstwo (KO)
2730.01.1996Charles Hostetter (USA)zwycięstwo (KO)
2815.03.1996Danell Nicholson (USA)zwycięstwo (KO)
2911.07.1996Riddick Bowe (USA)porażka
3014.12.1996Riddick Bowe (USA)porażka
3104.10.1997Lennox Lewis (Wlk. Brytania)porażka (KO)
3214.04.1998Eli Dixon (USA)zwycięstwo (KO)
3308.05.1998Jack Basting (USA)zwycięstwo (KO)
3421.07.1998Corey Sanders (USA)zwycięstwo
3502.10.1998Tim Witherspoon (USA)zwycięstwo
3630.01.1999Jesse Ferguson (USA)zwycięstwo
3726.06.1999Quinn Navarre (USA)zwycięstwo (KO)
3820.11.1999Michael Grant (USA)porażka (KO)
3922.04.2000Marcus Rhode (USA)zwycięstwo (KO)
4016.06.2000Orlin Norris (USA)zwycięstwo
4120.10.2000Mike Tyson (USA)anulowany
4214.08.2003Brian Nix (USA)zwycięstwo (KO)
4314.11.2003Terrence Lewis (USA)zwycięstwo (KO)
4417.04.2004Chris Byrd (USA)remis
4513.11.2004John Ruiz (USA)porażka
4621.05.2005Lamon Brewster (USA)porażka (KO)
4709.06.2007Jeremy Bates (USA)zwycięstwo (KO)
4806.10.2007Kevin McBride (Irlandia)zwycięstwo (KO)
4919.01.2008Mike Mollo (USA)zwycięstwo
Źródło artykułu: